Idziemy dalej. W parku mamy "dziki problem".
Blisko brzegu akwenu rośnie okazała wierzba krucha -
Salix fragilis.
Na jej pniu wyrasta czyreń ogniowy -
Phellinus igniarius.
Zerkamy na akweny. Teraz wyraźnie widać ich koliste struktury charakterystyczne dla lejów sufozyjnych.
Oto kolejna wierzba krucha -
Salix fragilis.
Oddalamy się od akwenów. Ten połamaniec to lipa drobnolistna -
Tilia cordata.
Kolejny połamaniec to prawdopodobnie wierzba iwa -
Salix caprea.
Pień jest omszały, gatunku na razie nie dociekam.
Jest jeszcze nerecznica samcza -
Dryopteris filix-mas.
Wchodzimy w partię drzewostanu z dominacją brzozy brodawkowatej -
Betula pendula.
Na jednym z martwych drzew zauważam błyskoporka podkorowego -
Inonotus obliquus f. sterilis.
Jest nawet prawie ścieżka.
Oto kolejny płat brzozy brodawkowatej -
Betula pendula. Na jednym z drzew wyrasta okazała czeczota.
Oto kępa lipy drobnolistnej -
Tilia cordata.