Jesteśmy teraz w punkcie węzłowym. W dalszym ciągu otacza nas drzewostan z dominacją czeremchy amerykańskiej - Padus serotina.







Gnamy dalej odbijając w kierunku północno-wschodnim. W miejscu odbicia do terenu po stacji kolejowej Jęzor było nieco ponad 400 metrów.



Także tutaj po drodze trafiamy na okazałą czeremchę amerykańską - Padus serotina.



Teraz dotarliśmy do miejsca, gdzie do drogi zbliża się linia energetyczna.



Okolica jest podmokła o czym świadczy obfitość trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Teraz wzdłuż drogi dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula.







Jest też spora domieszka sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.



Teraz teren jest z kategorii szału nie ma.



Po prawej stronie drogi zaczyna się zalesiona hałda. Przy niej znajduje się niewielki zbiornik wodny.





Zdecydowanie przyspieszamy.







Na błotnistej drodze zalegają liście topoli osiki - Populus tremula.



Jest mokro. Jest sporo trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Teraz idziemy pomiędzy hałdą a magistralą kolejową.





Jest zejściowa marchew zwyczajna - Daucus carota.



Kolejne przyspieszenie. Po prostu odwrotnej drogi nie ma, a w każdym bądź razie była by bez sensu.

Idziemy dalej. Droga jest poprowadzony szlak turystyczny. Na papierowej mapie w którą byłem zaopatrzony biegnie on bardziej na południe.





W dalszym ciągu szału nie ma.





Teraz następuje niewielka zmiana. Nawierzchnię drogi stanowią betonowe płyty.









Między drogą a hałdą pojawia się kolejne mokradło z dominacją trzciny pospolitej - Phragmites australis.







Przyspieszamy. Na złączeniach płyt pojawia się sporo trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios.







A poza tym pomiędzy drogą a hałdą rządzi trzcina pospolita - Phragmites australis.



Nieco dalej w lesie dominują sosna zwyczajna - Pinus sylvestris oraz brzoza brodawkowata - Betula pendula.



I tak dotarliśmy do punktu, gdzie pod magistralą kolejową znajduje się przepust.



Zdecydowanie przyspieszamy. Tym sposobem mijamy trawers zwału zwanego na mapach Google Hołda Marianny KWK Jan Kanty.





Po przejściu około 600 metrów postanowiliśmy odbić na południe. Idąc dalej wyszlibyśmy w Długoszynie, ale szału by nie było.





I tak weszliśmy w drzewostan z dominacją sosny czarnej - Pinus nigra.





W jego runie zauważamy sporo trzęślicy modrej - Molinia caerulea.



Po prawej, znaczy się zachodniej stronie drogi dominuje sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Z mchów zauważam mieszankę rokietnika pospolitego - Pleurozium schreberi oraz brodawkowca czystego - Pseudoscleropodium purum.



Las to klasyczna uprawa.



Wśród mchów pojawia się jeszcze widłoząb. Stawiam na Dicranum polysetum.