To jest jeden z przypadków z kategorii Grzegorzek ratuj. Chodziło o sprawdzenie, jakie badyle niszczą asfaltową nawierzchnię ścieżki rowerowej wykonanej na nasypie po linii kolejowej. Koniec sezonu wegetacyjnego to znakomita pora dla takiej oceny. Jesteśmy w końcu drogi Długomiłowice - Sukowice.



Zerkam na południe.



Oto droga prowadząca do Długomiłowic. Widać też początek ścieżki rowerowej.



Oto początek północnego odcinka ścieżki.



Na skraju ścieżki wyrasta orzech włoski - Juglans regia.





Mijamy miejsce katastrofy kolejowej z 1939.



Pierwszą zieleniną jest pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.



W pobliżu wyrasta krzewiasta postać klonu jawora - Acer pseudoplatanus.





Są większe płaty przytulii. Teraz zdaje mi się, że to przytulia czepna - Galium aparine.







Oto pierwsza trawka widziana w szczelinie w asfalcie.



Nieco dalej zauważam ostrożnia lancetowatego - Cirsium vulgare i babkę lancetowatą - Plantago lanceolata.



Teraz mijam zgrupowanie orzecha włoskiego - Juglans regia. Ciemne ślady na asfalcie to miejsce aktywności jego korzeni.







Oto miejsce aktywności korzeni innych roślin.



Nieco dalej od pobocza ścieżki wyrasta ligustr pospolity - Ligustrum vulgare.





Bliżej asfaltu wyrasta przetacznik ożankowy - Veronica chamaedrys.



Jest też bylica pospolita - Artemisia vulgaris.

Idziemy dalej w kierunku północno-zachodnim. Zwracamy uwagę na zielone pobocza. Jest też kolejny okazały orzech włoski - Juglans regia.





Teraz po lewej stronie ścieżki mijam kolejnego orzecha włoskiego - Juglans regia.



W tym tłumie jest między innymi jabłoń - Malus domestica.



Zerkając pod nogi zwracam uwagę na wilczomlecza lancetowatego - Euphorbia esula.



Oto pola uprawne położone na zachód od ścieżki.



Bliżej ścieżki wyrasta nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.



Idziemy dalej. Oto kolejny wyrastający zbyt blisko ścieżki orzech włoski - Juglans regia. Drzewo jest mocno sterane.



Nieco dalej mijamy bylicę pospolitą - Artemisia vulgaris.



Mijamy kuklika pospolitego - Geum urbanum.



Jest okazały dziki bez czarny - Sambucus nigra.





Oto grupa pokrzywy - Urtica dioica.



I tak dotarliśmy do samotnego, młodego dębu szypułkowego - Quercus robur. Na czarno podmalowano uszkodzoną nawierzchnię ścieżki.



Idziemy dalej kierując się ku wiszącemu nad ścieżką banerowi. Wzrok przyciągają zielone pobocza.



Teraz zauważam pokrzywę - Urtica dioica.



Ścieżka biegnie po wysokim nasypie. Tak to wygląda na wschód od ścieżki.



Mijamy kolejne drzewa wyrastające zbyt blisko ścieżki. Jest jabłoń - Malus domestica, jest orzech włoski - Juglans regia, jest śliwa wiśniowa - Prunus cerasifera.







Dotarliśmy do baneru.



Oto inny dalszy odcinek ścieżki co widać po charakterze nawierzchni.



Obejrzeliśmy co trzeba. Zawracamy.