W drugim etapie naszej mysłowickiej ekspedycji wybraliśmy się do tytułowej okolicy. Do punktu startu dotarliśmy jadąc z Chełmu Śląskiego ulicami Techników i Kolberga. Ta kończy się przy południowo-wschodnim narożniku akwenu Staw Pacwowy II.



Obchodzimy go w kierunku przeciwnym do ruchy wskazówek zegara. Zatem na początku brzeg wschodni.



Jest też szuwar trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Zerkamy w kierunku północnego brzegu akwenu.



Idąc dalej mijamy rodzinę łabędzi niemych podczas posiłku.









Po przeciwnej stronie drogi wyrasta brzoza brodawkowata - Betula pendula. Na jednym z jej pni wyrasta błyskoporek podkorowy - Inonotus obliquus f. sterilis.





Jest też czeremcha amerykańska - Padus serotina.



Ponowne spojrzenie na akwen.



Mijamy topolę osikę - Populus tremula.





Mijamy olszę czarną - Alnus glutinosa.



Oto kolejna topola osika.





Teraz wchodzimy do lasu przy północnym brzegu akwenu. Na początku dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula.





Docieramy do trawersu szuwaru w środkowej części północnego brzegu stawu.



Po drodze przechodzimy przez płat trzęślicy modrej - Molinia caerulea.







Mijamy owocującą jarzębinę - Sorbus aucuparia.





Mijamy płat torfowca - Sphagnum.



Zauważamy prawie wyrwaną brzozę brodawkowatą - Betula pendula.





Oto inna grupa drzew tego gatunku. Za widocznymi w tle krzewami skrywa się staw.



Jest też sporo dębu szypułkowego - Quercus robur. W tle widać sosny zwyczajne - Pinus sylvestris.





Oto grupa drzew tego gatunku.



Oto miejsce, gdzie przegrały one z grawitacją. Po prostu były zbyt wyrywne.





Z traw w tej okolicy dominuje trzęślica modra - Molinia caerulea.





Oto kolejny płat brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



A to już dąb szypułkowy - Quercus robur. Na jego pniu wyrasta ruda zielenica - Trentepohlia.



Oto kolejna leśna gęstwina. Pokonaliśmy około trzy czwarte długości północnego brzegu akwenu. Tutaj szału nie ma.