W tym momencie znajduję się na trawersie ujścia Wąwolnicy do Przemszy.



Przybliżam to miejsce zoom-em.



Tuż obok idąc z biegiem rzeki wyrasta wierzba biała - Salix alba.



Oto zarośla z prawego brzegu Przemszy.





Tutaj wyróżnia się rokitnik pospolity - Hippophae rhamnoides.





Korytem rzeki płynie szara ciecz.





W zaroślach wzrok przykuwają klony zwyczajne - Acer platanoides.





Oto kolejne skupisko klonu zwyczajnego - Acer platanoides oplecionego winobluszczem zaroślowym - Parthenocissus inserta.



Tutaj trafiłem na koryto tak jakby rzeki, dopływu Przemszy. Teraz jest ono suche.



Pokrywa je bujna zieleń w której dominuje jeżyna popielica - Rubus caesius.





Dominującym drzewem jest wierzba krucha - Salix fragilis.



Oto widok w górę tego koryta.





Teraz schodzę na Przemszę.



Mijam klon zwyczajny - Acer platanoides.



Przyglądam się cieczy. W okolicy ujścia strumienia zalegają kamienie. Zapewne miały przeciwdziałać erozji wstecznej.



Tutaj wyrasta sporo czosnaczka pospolitego - Alliaria petiolata.



I jeszcze spojrzenie w górę Przemszy. Widać most kolejowy.



Zawracam. Mijam wiąz szypułkowy - Ulmus laevis.



Mijam klon zwyczajny - Acer platanoides.



Mijam głóg jednoszyjkowy - Crataegus monogyna.





Mijam lipę drobnolistną - Tilia cordata.



W końcu odnajduję dowód na antropogeniczne pochodzenie tego dopływu.



Przekraczam go i ruszam dalej z biegiem rzeki.



Ponownie znajduję się na koronie wału przeciwpowodziowego. Na prawo od niego widać zabudowania Dziećkowic.



Ścieżka staje się zielonym tunelem.



Zieleń to podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Zieleń to pokrzywa z kręgu Urtica dioica.



Zieleń to jeżyna popielica - Rubus caesius.



I ponownie ścieżka jako taka.



Teraz mijam robinię akacjową - Robinia pseudoacacia.



Mijam niecierpka gruczołowatego - Impatiens glandulifera.



Przechodzę pod nachylonym konarem robinii akacjowej - Robinia pseudoacacia.



Oto kolejny odcinek ścieżki biegnącej po wale.



Mijam kolejną lipę drobnolistną - Tilia cordata.



Mijam gospodarstwo którego brama wychodzi w kierunku rzeki. Sądząc po zaroślach jest ona nieużywana.



Idę dalej. Teraz po lewej stronie ścieżki znajduje się młodnik z dominacją klonu zwyczajnego. Widać rzekę.





Przechodzę pod starszymi drzewami tego gatunku.









Na brzegu rzeki znajduję wykopany kochbunkier.







Tutaj po raz kolejny przyglądam się płynącej cieczy. Przemsza jest szara.









Wracam na ścieżkę. Oto podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.



Oto kolejny odcinek zielonego tunelu.