Po zakończeniu wizyt w Polance Wielkiej i Piotrowicach udaliśmy się na kawę i coś do Zatora. Wracając zatrzymaliśmy się w tytułowych Pogorzycach. Czuliśmy pewien niedosyt. Uprzednio byłem tam w 2007 roku. W związku z koniecznością dokonania niewielkiej poprawki wątek jest łatwo dostępny. Tak jak wówczas do celu prowadzi ulica Dembowskiego, którą należy iść na południe.



Teraz po drodze mijamy zmasakrowaną brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



W zaroślach na trawersie zabudowy mijamy młode drzewka klonu jawora - Acer pseudoplatanus.





Oto kolejny odcinek drogi.



Na poboczu wyrasta sporo ziarnopłonu wiosennego - Ficaria verna.



Pojawiło się sporo gruzu.





W dolinie na prawo od drogi płynie strumień.



I znowu lewa strona drogi. Tutaj sprawdzałem kępę pokrzywy zwyczajnej - Urtica dioica.



Teren jest ogrodzony. Przy pierwszym z nich mijamy brzozę brodawkowata - Betula pendula.



Przy drugim z nich wyrasta jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.



Oto prawa strona drogi na trawersie tego ogrodzenia.



Z kolei na terenie ogrodzonym widać ciekawe lipy drobnolistne - Tilia cordata.









Zbliżamy się do miejsca, gdzie ta ulica mocno skręca w prawo. Na lewo od tego miejsca znajduje się odnoga wąwozu penetrowanego w 2007 roku.



Po drodze mijamy dziki bez czarny - Sambucus nigra.



Trafił się wiciokrzew pospolity - Lonicera xylosteum.







Z kolei po prawej stronie drogi rośnie osobliwie dziurawa wierzba krucha - Salix fragilis.





Tutaj też widzimy gałąź lipy drobnolistnej - Tilia cordata.



I jeszcze jedna mniej dziurawa wierzba krucha - Salix fragilis.



Czas na penetrację odnogi wąwozu z lewej strony drogi. Na początku śledziennica skrętolistna - Chrysosplenium alternifolium.



U wylotu odnogi powstało mokradło. Cóż droga działa jak zapora.





Dno doliny to namulisko. Tutaj strumień stara się meandrować. Zieleń wokół to ziarnopłon wiosenny - Ficaria verna.









Oto fragment stromego prawego brzegu doliny.



Teraz mijamy martwe brzozy brodawkowate - Betula pendula. Na ich drewnie wyrasta hubiak pospolity - Fomes fomentarius.







Idąc w górę doliny pokonujemy taką zaporę.



Tutaj strumień wcina się mozolnie w podłoże. Dolina ma przekrój litery V.





Po dotarciu do kolejnej zapory postanawiamy zawracać.



Trawersujemy lewy stromy stok tak w połowie jego wysokości. Mijamy grupę drzew walczących z grawitacją.





Mijamy spory fragment buka pospolitego - Fagus sylvatica. Na jego tle widać lipę drobnolistną - Tilia cordata.



Jest spory płat żywca gruczołowatego - Dentaria glandulosa.



Pomiędzy nim kwitnie zawilec gajowy - Anemone nemorosa.



Nieco dalej trafił się szczyr trwały - Mercurialis perennis.



Powoli rozwija się nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.



Oto kolejna grupa drzew walczących z grawitacją.







Dalej przedzieramy się przez gęstwinę.



Między innymi tworzą ją siewki buka pospolitego - Fagus sylvatica.





I jeszcze widok strumienia płynącego do wylotu doliny.



Ostatnie drzewo z tej okolicy to buk pospolity - Fagus sylvatica.



I na zakończenie miejsce postoju samochodu przy ulicy Szymanowskiego. Tutaj zauważyłem okazałego starca zwyczajnego - Senecio vernalis.