Idziemy dalej trzymając się osi szlaków.







W gęstwinie trafiła się martwa sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Oto leśna gęstwina w osi szlaku.





Osiągamy punkt w którym szlaki odbijają na północ.





My ruszamy na wschód, ponieważ naszym celem jest Świniuszka.





Po drodze mijamy silnie rozgałęzione buki pospolite - Fagus sylvatica.





Gnamy dalej. Po drodze mijamy sosny zwyczajne - Pinus sylvestris oraz świerki pospolite - Picea abies.







Jesteśmy już blisko głównej drogi. Ten depozyt może pochodzić sprzed 1 lipca 2013 roku.



Ta biomasa jest już zdecydowanie świeża.





Drogę już widać.



Na skraju lasu mamy sporo młodych świerków pospolitych - Picea abies.





Jesteśmy na głównej drodze. Ruszamy na południe.





Osiągamy punkt wejścia do lasu, czyli drogę prowadzącą na Świniuszkę.



Jesteśmy w lesie. Póki co szału nie ma. Po prostu standard.







Dostrzegamy pierwszą skałkę.



Po drodze w runie widać sporo kopytnika pospolitego - Asarum europaeum.



Zdobywamy pierwszą skałkę.









W oddali widać drugą skałkę. Ona jest teraz naszym celem.



Okolica jest mocno zróżnicowana.



Zbliżamy się do tej skałki. Widać strukturę biohermy sinicowo-gąbkowej.





Oto ona z boku. Widać sporo sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.







Wchodzimy na skałkę.





Blisko skałki mamy okazałego, rozgałęzionego buka pospolitego - Fagus sylvativca.





Oto szczytowa powierzchnia skałki.



W okolicy pojawia się jodła pospolita - Abies alba.



Jest też niezwyczajna sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.





Ruszamy dalej W dole widać wąwóz





Odbijamy w kierunku południowo-wschodnim.





Zbliżamy się do kolejnej grupy niskich skałek. Wędrujemy po partii szczytowej wzniesienia.