Idę dalej. Teraz wybieram północno-zachodnią część wzniesienia. Co najmniej jedno z drzew które ucierpiały w pożarze roku 2018 zagoiło swoją ranę.
W tej okolicy buczyna graniczy z bliżej nieokreślonym rodzajem boru.
Zerkam za siebie.
Ruszam na zachód.
Mijam modrzewia - Larix. Tutaj stawiam na mieszańca - Larix ×eurolepis.
W głębi lasu dominuje buk pospolity - Fagus sylvatica. Na skraju pojawia się lipa drobnolistna - Tilia cordata.
Jest też leszczyna - Corylus avellana.
Oto kolejna grupa krzaczastej lipy drobnolistnej - Tilia cordata.
Oto okazały buk pospolity - Fagus sylvatica.
Oto okazała lipa drobnolistna - Tilia cordata.
Oto dąb szypułkowy - Quercus robur z charakterystyczną zagojoną raną.
Przy południowo-zachodnim skraju lasu pojawia się sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.
Tuż obok rozrasta się zgrupowanie sumaka odurzającego - Rhus typhina.
Następnie poszedłem na przystanek aby sprawdzić kiedy będę mógł powrócić do Chrzanowa. Czasu było sporo. Oto widok Korzeńca z tego miejsca.
Teraz, mając sporo czasu postanowiłem przejść w kierunku Chrzanowa a właściwie do następnego przystanku. Na początku widok z oddali południowo-zachodniej krawędzi wzniesienia z sosną zwyczajną - Pinus sylvestris oraz sumakiem odurzającym - Rhus typhina.
Na skraju lasu obficie kwitnie leszczyna - Corylus avellana.
Oto panorama środkowej partii wzniesienia.
Kawałek dalej ekoton zbliża się ku drodze.
Osiągam punkt, gdzie do lasu wchodzi droga dojazdowa do wieży obserwacyjnej.
Tutaj nieco w głębi dostrzegam dęba szypułkowego - Quercus robur.
Oto dalsza partia drzewostanu. Drzewo z lewej strony to topola kanadyjska - Populus x canadensis.
Oto wschodni skraj lasu. Widać jak gałęzie drzew ciągną do słońca.
Teraz po prawej stronie drogi zauważam brzozę brodawkowatą - Betula pendula.
Na jej pniu wyrasta sterylna postać błyskoporka podkorowego - Inonotus obliquus f. sterilis.
Stojąc na przystanku co pewien czas spoglądam na zmieniające się niebo.