2022.02.22 21:58
Idziemy w dalszym ciągu w górę doliny. Teraz wydaje się być nieznacznie szersza, ale w dalszym ciągu sprawia wrażenie wyżłobionej przez wodę. Po drodze mijamy młode świerki pospolite - Picea abies.
Te najlepiej czują się na samym dnie doliny.
W oddali widać drzewo leżące nad doliną.
Tym drzewem jest dąb szypułkowy - Quercus robur. Wyrastają na nim owocniki huby Phellinus robustus. To po prostu czyreń dębowy lub w duchu nowomowy guzoczyrka dębowa. Wtedy po łacinie to będzie Fomitiporia robusta.
Teraz w dolinie zalega sporo martwego drewna. Na jej prawym brzegu musi znajdować się otwarta przestrzeń.
Mijamy butwiejący pniak na którym wyrasta złotowłos strojny - Polytrichastrum formosum.
W dalszym ciągu mamy mnóstwo martwego drewna. Dolina ma przekrój bardzo rozwartej litery V.
Nieco dalej na lewym brzegu pojawiają się okazałe buki pospolite - Fagus sylvatica.
Idąc stokiem wyraźniej widzimy V-kształtny przekrój doliny.
Cały czas towarzyszą nam młode świerki pospolite - Picea abies.
Jest też sporo martwego drewna.
Wyrasta na nim purchawka gruszkowata - Lycoperdon pyriforme.
Przeciskamy się pod kolejną przeszkodą.
Kolejna przeszkoda będzie niegroźna. V-kształtny przekrój doliny jest bardzo wyraźny. To musi być dzieło Sztoły.
Nieco dalej mamy sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris, która znalazła osobliwy sposób na walkę z grawitacją.
Jest też dąb szypułkowy - Quercus robur.
I ponownie przekrój doliny. V staje się bardziej smukłe.
Teraz nieostre zdjęcie. Spotkaliśmy po raz pierwszy merzyka kropkowanego - Rhizomnium punctatum.
Idziemy dalej. Teraz dno doliny zaścielają liście buka pospolitego - Fagus sylvatica.
Teraz na horyzoncie zarysowuje się kres tej doliny.
Po drodze trafił się buk pospolity - Fagus sylvatica. Drzewo ma dość osobliwą dziuplę.
Miejsce po źródle jest blisko, coraz bliżej.
W jakimś momencie rzeka musiała wypływać spod tej sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris. Tutaj zarysowuje się niewielki próg.
Dolina ciągnie się jeszcze dalej, ale tam rzeka mogła płynąć na przykład na początku minionego tysiąclecia. Z podobną sytuacją mamy do czynienia w przypadku rzeki Kozi Bród.
My nasze tropienie Sztoły skończyliśmy w łuku drogi. Idąc ku północy wyszlibyśmy w Żuradzie przy ulicy Trzecia Kolonia. My jednak za chwilę ruszymy w kierunku zachodnim aby powrócić do Bukowna.
Ruszamy. Od teraz po lewej stronie mijamy trawers Kozłowej Góry.
Po prawej stronie mamy lewy skraj doliny Sztoły. Las to bór bardzo mieszany.
Tak jest nawet po obu stronach drogi.
Jest resztka śniegu.
Gnamy dalej.
Mijamy stosunkowo młode buki pospolite - Fagus sylvatica.
W dalszym ciągu jesteśmy na trawersie Kozłowej Góry.
Porasta ją buczyna.
Tutaj charakterystycznym punktem orientacyjnym jest miejsce odpoczynku.
Po skorzystaniu z tego miejsca ruszamy dalej.
Mijamy skrzyżowanie z drogą odbijającą na południe. Opuszczamy trawers Kozłowej Góry.
Wokół zauważamy przylaszczki pospolite - Hepatica nobilis.
Droga jest doskonała. Przy drodze pojawiają się osobliwie zdeformowane buki pospolite - Fagus sylvatica.
Te najlepiej czują się na samym dnie doliny.
W oddali widać drzewo leżące nad doliną.
Tym drzewem jest dąb szypułkowy - Quercus robur. Wyrastają na nim owocniki huby Phellinus robustus. To po prostu czyreń dębowy lub w duchu nowomowy guzoczyrka dębowa. Wtedy po łacinie to będzie Fomitiporia robusta.
Teraz w dolinie zalega sporo martwego drewna. Na jej prawym brzegu musi znajdować się otwarta przestrzeń.
Mijamy butwiejący pniak na którym wyrasta złotowłos strojny - Polytrichastrum formosum.
W dalszym ciągu mamy mnóstwo martwego drewna. Dolina ma przekrój bardzo rozwartej litery V.
Nieco dalej na lewym brzegu pojawiają się okazałe buki pospolite - Fagus sylvatica.
Idąc stokiem wyraźniej widzimy V-kształtny przekrój doliny.
Cały czas towarzyszą nam młode świerki pospolite - Picea abies.
Jest też sporo martwego drewna.
Wyrasta na nim purchawka gruszkowata - Lycoperdon pyriforme.
Przeciskamy się pod kolejną przeszkodą.
Kolejna przeszkoda będzie niegroźna. V-kształtny przekrój doliny jest bardzo wyraźny. To musi być dzieło Sztoły.
Nieco dalej mamy sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris, która znalazła osobliwy sposób na walkę z grawitacją.
Jest też dąb szypułkowy - Quercus robur.
I ponownie przekrój doliny. V staje się bardziej smukłe.
Teraz nieostre zdjęcie. Spotkaliśmy po raz pierwszy merzyka kropkowanego - Rhizomnium punctatum.
Idziemy dalej. Teraz dno doliny zaścielają liście buka pospolitego - Fagus sylvatica.
Teraz na horyzoncie zarysowuje się kres tej doliny.
Po drodze trafił się buk pospolity - Fagus sylvatica. Drzewo ma dość osobliwą dziuplę.
Miejsce po źródle jest blisko, coraz bliżej.
W jakimś momencie rzeka musiała wypływać spod tej sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris. Tutaj zarysowuje się niewielki próg.
Dolina ciągnie się jeszcze dalej, ale tam rzeka mogła płynąć na przykład na początku minionego tysiąclecia. Z podobną sytuacją mamy do czynienia w przypadku rzeki Kozi Bród.
My nasze tropienie Sztoły skończyliśmy w łuku drogi. Idąc ku północy wyszlibyśmy w Żuradzie przy ulicy Trzecia Kolonia. My jednak za chwilę ruszymy w kierunku zachodnim aby powrócić do Bukowna.
Ruszamy. Od teraz po lewej stronie mijamy trawers Kozłowej Góry.
Po prawej stronie mamy lewy skraj doliny Sztoły. Las to bór bardzo mieszany.
Tak jest nawet po obu stronach drogi.
Jest resztka śniegu.
Gnamy dalej.
Mijamy stosunkowo młode buki pospolite - Fagus sylvatica.
W dalszym ciągu jesteśmy na trawersie Kozłowej Góry.
Porasta ją buczyna.
Tutaj charakterystycznym punktem orientacyjnym jest miejsce odpoczynku.
Po skorzystaniu z tego miejsca ruszamy dalej.
Mijamy skrzyżowanie z drogą odbijającą na południe. Opuszczamy trawers Kozłowej Góry.
Wokół zauważamy przylaszczki pospolite - Hepatica nobilis.
Droga jest doskonała. Przy drodze pojawiają się osobliwie zdeformowane buki pospolite - Fagus sylvatica.