2021.11.21 21:39
Czas na ostatni odcinek. do tej pory pokonaliśmy większość długości prostego odcinka Żeleźnicy. Oto siewki dębu czerwonego - Quercus rubra.
Oto prosty odcinek rzeki.
Przyspieszamy. Osiągamy ocembrowany odcinek rzeki.
Wkraczamy w las na prawym brzegu rzeki.
Osiągamy skraj lasu. W tle widać czeremchę amerykańską - Padus serotina.
Ten sam gatunek dominuje pod linią energetyczną.
Osiągamy podstawę osadnika z rynnami erozyjnymi.
Wchodzimy na stok osadnika.
Wschodni skraj drzewostanu i droga na skraju. Tutaj dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula oraz czeremcha amerykańska - Padus serotina.
Niemalże natychmiast trafił się kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.
Osiągamy otwartą przestrzeń. Oto wschodnia część osadnika.
Teraz ruszamy w kierunku ulicy Wojska Polskiego.
Po prawej stronie drogi w dole widać Żeleźnicę.
A teraz po prostu uroki jesieni pod linią energetyczną z czeremchą amerykańską - Padus serotina w roli głównej.
I to by było na tyle jeśli chodzi o obszar pod Izerę. Teraz jesteśmy na ulicy Wojska Polskiego i gnamy w stronę miasta.
W osi ciepłociągu pojawia się sporo siewek dębu czerwonego - Quercus rubra.
Przyspieszamy.
Oto kolejny dąb czerwony - Quercus rubra.
Oto koniczyna łąkowa - Trifolium pratense.
I znowu dęby czerwone - Quercus rubra.
Oto kolejne przyspieszenie.
Oto płaty zejściowej orlicy pospolitej - Pteridium aquilinum.
Kolejne przyspieszenie.
Dalej pewnym urozmaiceniem jest pasmo zielonej maliny - Rubus idaeus.
Zauważam teraz ostrożnia polnego - Cirsium arvense.
Oto kolejna malina - Rubus idaeus na początku jesiennego przebarwiania się.
Kolejne przyspieszenie.
Czas na chwilę postoju. Oto jakiś wiesiołek - Oenothera. Niestety mam za mało danych do precyzyjnego oznaczenia przy użyciu klucza Rostańskiego.
Nieopodal wyrasta tawuła van Houtte'a - Spiraea ×vanhouttei.
Kolejne przyspieszenie. Zbliżamy się do skrzyżowania z ulicą Obrońców Września 1939.
A dalej pewna monotonia.
A teraz po prostu rury i rdestowiec ostrokończysty - Reynoutria japonica.
Oto prosty odcinek rzeki.
Przyspieszamy. Osiągamy ocembrowany odcinek rzeki.
Wkraczamy w las na prawym brzegu rzeki.
Osiągamy skraj lasu. W tle widać czeremchę amerykańską - Padus serotina.
Ten sam gatunek dominuje pod linią energetyczną.
Osiągamy podstawę osadnika z rynnami erozyjnymi.
Wchodzimy na stok osadnika.
Wschodni skraj drzewostanu i droga na skraju. Tutaj dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula oraz czeremcha amerykańska - Padus serotina.
Niemalże natychmiast trafił się kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.
Osiągamy otwartą przestrzeń. Oto wschodnia część osadnika.
Teraz ruszamy w kierunku ulicy Wojska Polskiego.
Po prawej stronie drogi w dole widać Żeleźnicę.
A teraz po prostu uroki jesieni pod linią energetyczną z czeremchą amerykańską - Padus serotina w roli głównej.
I to by było na tyle jeśli chodzi o obszar pod Izerę. Teraz jesteśmy na ulicy Wojska Polskiego i gnamy w stronę miasta.
W osi ciepłociągu pojawia się sporo siewek dębu czerwonego - Quercus rubra.
Przyspieszamy.
Oto kolejny dąb czerwony - Quercus rubra.
Oto koniczyna łąkowa - Trifolium pratense.
I znowu dęby czerwone - Quercus rubra.
Oto kolejne przyspieszenie.
Oto płaty zejściowej orlicy pospolitej - Pteridium aquilinum.
Kolejne przyspieszenie.
Dalej pewnym urozmaiceniem jest pasmo zielonej maliny - Rubus idaeus.
Zauważam teraz ostrożnia polnego - Cirsium arvense.
Oto kolejna malina - Rubus idaeus na początku jesiennego przebarwiania się.
Kolejne przyspieszenie.
Czas na chwilę postoju. Oto jakiś wiesiołek - Oenothera. Niestety mam za mało danych do precyzyjnego oznaczenia przy użyciu klucza Rostańskiego.
Nieopodal wyrasta tawuła van Houtte'a - Spiraea ×vanhouttei.
Kolejne przyspieszenie. Zbliżamy się do skrzyżowania z ulicą Obrońców Września 1939.
A dalej pewna monotonia.
A teraz po prostu rury i rdestowiec ostrokończysty - Reynoutria japonica.