I tak będąc w rezerwacie osiągnęliśmy najdalszy punkt w kierunku wschodnim, jeśli chodzi o wybrana przez nas marszrutę. Jeszcze znajdujemy się blisko zabudowań centrum edukacyjnego. Tutaj zauważamy owocujący ostrokrzew kolczasty - Ilex aquifolium.



Jest też jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.



Oto jedno z tutejszych zabudowań.



Oto dwie kolejne zoologiczne rzeźby. Jest biedronka oraz zimorodek.





Obchodzimy budynek.



Wchodzimy na mostek. Okolicę oplata powojnik pnący - Clematis vitalba.





To samo widać nad kanałem biegnącym pomiędzy zarastającymi stawami a drogą.



Teraz zerkamy w górę biegu kanału.



Wracamy na drogę. Stajemy przy tablicy informacyjnej. Generalnie jesteśmy w środku rezerwatu, ale nie mamy czasu na daleką penetrację.



Idziemy dalej w kierunku wschodnim.





Mijamy płaty jeżyn - Rubus sp. sp.



Zauważamy kwitnący bniec czerwony - Melandrium album.





W leśnym gąszczu widać dziki bez czarny - Sambucus nigra.



Są drzewa opanowane przez rudą zielenicę z rodzaju Trentepohlia.



Punktem węzłowym szlaków w tej okolicy jest przejście pod linią kolejową.



Blisko tego miejsca wyrasta dziki bez czarny - Sambucus nigra.



Na jego gałęziach malownicze kępki tworzy mech z rodzaju szurpek - Ortotrichum. Towarzyszą mu porosty.









Trafiła się też leśna przekąska.



Teraz ma moment idziemy na południe. Ścieżka biegnie lewym brzegiem kanału.





Teren jest za bardzo zadbany dlatego dalej nie idziemy. Przeszliśmy tylko około 100 metrów.



Zawracając zerkamy do kanału. Woda stoi. Pokrywa ją rzęsa - Lemna minor.



W okolicy występuje fałdownik nastroszony - Rhytidiadelphus squarrosus.



Jest dąb szypułkowy - Quercus robur.



Jest nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.





Jest płaskomerzyk falisty - Plagiomnium undulatum.



Oto kolejna wierzba iwa - Salix caprea.



Oto płat trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Oto zejściowa orlica pospolita - Pteridium aquilinum.



Oto leśny gąszcz.



Oto bardzo sponiewierany przez życie głóg jednoszyjkowy - Crataegus monogyna.



Wracamy na główny szlak.



Mijamy brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



Mijamy bylicę pospolitą - Artemisia vulgaris.



Teraz zdecydowanie ruszamy w kierunku północno-zachodnim. Mijamy ostatni w tej okolicy budynek.





Idziemy dalej.



Barwny akcent to kalina koralowa - Viburnum opulus.



Oto odcinek ścieżki.



Na lewo rezerwat na prawo czynna linia kolejowa.



Przy szlaku znajdują się ławeczki.



Oto kolejny odcinek trasy.



Tutaj zauważam typową olszę czarną - Alnus glutinosa.





Oto kolejne spojrzenie na linię kolejową.



Oto dalszy odcinek tej trasy. To prawie zielony tunel.





Florystycznie szału nie ma. Oto pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.