To już ostatni odcinek dokumentujący spacer z tego dnia. Miejsce akcji stanowi naturalne przedłużenie lasu Sandall Beat Wood w kierunku południowo-wschodnim. Styka się z nim jednym punktem. Drzewostan jest jednak odmienny, las bardziej podmokły. Pomimo tego jest to dobry teren do spacerów. Inna nazwa tego miejsca to Crowther Wood.
W punkcie styku wypływa strumień, który dalej tworzy głęboką dolinę.





Z roślin zielnych zwracam uwagę na bylicę pospolitą - Artemisia vulgaris.





Jest też trywialny ostrożeń polny - Cirsium arvense.



Pierwsze drzewo w tej okolicy sprawia wrażenie Quercus cerris.





Trafił się jeszcze owocujący kasztan jadalny - Castanea sativa.



Do zasadniczego drzewostanu prowadzi szeroka droga. Przy drodze rośnie malina - Rubus idaeus.





Dalej są okazałe buki pospolite - Fagus sylvatica.



Kolejna osobliwość to pniak po kasztanie jadalnym - Castanea sativa, który wypuszcza liczne pędy odroślowe.





Oto kolejna ścieżka. Jak widać jest ona oznakowana.



Idąc dalej mijamy buka pospolitego - Fagus sylvatica.



Mijamy dęba szypułkowego - Quercus robur.



Wśród leśnych krzewów znaczący udział na różanecznik fioletowy - Rhododendron catawbiense.









Jest też drzewiasty cis pospolity - Taxus baccata.



Idąc dalej mijamy nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.





Im dalej w las tym więcej brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



Jest też dziki bez czarny - Sambucus nigra.



Oto widok ogólny. Tutaj brzozy brodawkowatej - Betula pendula nie widać.



Jest za to drewno tego gatunku a na nim hubiak pospolity - Fomes fomentarius.



Oto dwie migawki z lasu jako takiego.





Oto okazały świerk pospolity - Picea abies.



Drzewa o szarej korze to młode klony jawory - Acer pseudoplatanus. Sprawdzone na oryginałach. Pomiędzy nimi tkwi różanecznik fioletowy - Rhododendron catawbiense.





Przy ścieżce zauważamy jeżynę Bellardiego - Rubus pedemontanus.



Jest też czyściec leśny - Stachys sylvatica.



Oto kolejne hubiaki pospolite - Fomes fomentarius.



Oto kolejny dziki bez czarny - Sambucus nigra.





Idąc dalej trzymamy się południowej krawędzi lasu. Z niepokojem zauważamy wzrastającą wilgotność powietrza.



Mijamy kolejnego okazałego świerka pospolitego - Picea abies.



Oto widoki ogólne. Drzewostan jest tutaj zdecydowanie młodszy.









Z tego tłumu wybrałem świerka pospolitego - Picea abies.





Gnamy dalej. Ścieżka zachęca do spaceru.





Dno lasu pokrywa jeżyna Bellardiego - Rubus pedemontanus.



Idziemy teraz ścieżką biegnącą wzdłuż ogrodzenia





Trafił się spory płat orlicy pospolitej - Pteridium aquilinum.



Dalej w drzewostanie dominuje brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Oto coś innego, ale już nie sprawdzałem zerkając w korony. Wilgotność powietrza raptownie wzrastała.





Powoli kończymy. Jest tylko cis pospolity - Taxus baccata.



Jest tylko spojrzenie na pobliskie pole.



W końcu mamy gałązkę dębu szypułkowego - Quercus robur.



I to by było na tyle. Potem był powrót do punktu startu. Nie było innej znanej możliwości jazdy do bazy w Doncaster. Cóż nie uszło nam to na sucho.