Teraz zdecydowanie poruszam się w kierunku zachodnim. Ulica Grunwaldzka do której się zbliżam w tej okolicy zatacza łagodny łuk. Na początku mijam dąb szypułkowy - Quercus robur porażony przez Erysiphe alphitoides.
Oto ścieżka równoległa do ulicy.
Oto pęcherznica kalinolistna - Physocarpus opulifolius.
Oto fragment drzewostanu z robinią akacjową - Robinia pseudoacacia.
Oto odcinek ścieżki.
Oto czosnaczek pospolity - Alliaria petiolata.
Oto ostatni fragment leśnej gęstwiny.
Oto początek części parkowej.
Oto dowód na wysoką aktywność dzików.
Teraz drzewostan jest stosunkowo luźny.
Wędrując po tym terenie natrafiam na rozetkę liści ostrożnia błotnego - Cirsium palustre.
Idę dalej.
Teraz napotykam hubiaka pospolitego - Fomes fomentarius na pniu martwej brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Oto kolejna partia już parku z wysoką aktywnością dzików.
Teraz sporą domieszkę stanowią inne gatunki drzew. Oto lipa drobnolistna - Tilia cordata.
Oto wierzba płacząca - Salix sepulcralis.
Oto klon jawor - Acer pseudoplatanus. Na jego liściach pojawia się Rhytisma acerinum.
Oto młoda robinia akacjowa - Robinia pseudoacacia.
Docieram teraz do miejsca gdzie skrajem parku poprowadzono nową drogę.
Po drugiej stronie drogi mijam okazałe topole kanadyjskie - Populus x canadensis.
Następnie w drzewostanie z sosny czarnej - Pinus nigra zauważam bardzo wysoką aktywność dzików.