2021.09.21 12:13
W tym momencie rozpoczynam serial złożony z czterech odcinków. Tym razem wędruję samopas. Na początku przemieszczam się zachodnią granicą działki 332. Idę w osi linii kolejowej w kierunku północnym przez około 850 metrów. Startuję.
Zbliżam się do Żeleźnicy. Płynie ona pod liniami wysokiego napięcia.
Rzekę już znam, zatem zerkam na lewo, zerkam na prawo.
Gnam dalej. Teraz na północ od rzeki ma nie być wód, nawet gruntowych.
Przeczą temu dorodne trzciny pospolite - Phragmites australis.
Nieco dalej na prawo od szuwaru pojawia się drzewostan z dominacją brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Po przejściu pierwszych około 400 metrów schodzę w prawo. Trzciny pospolite - Phragmites australis przerastają mnie.
Wody jest tam co najmniej na 40 cm głębokości.
Teraz na granicy szuwary i linii kolejowej dominuje topola osika - Populus tremula.
Gnam dalej bo szału nie ma.
Osiągam miejsce, gdzie na lewo odbija droga do stawów zwanych Zalana Hołda. Od ulicy Wojska Polskiego pokonałem około 600 metrów.
Kolejne przyspieszenie. Większych zmian brak. Znaczy się na prawo od linii kolejowej wciąż mamy zarastający, zalany szuwar.
Po przejściu kolejnych 200 metrów osiągamy skrzyżowanie z drogą prowadzącą na szczyt hałdy.
Szuwar trzciny pospolitej - Phragmites australis ciągnie się dalej na północ.
Tutaj też zauważam wierzbę szarą - Salix cinerea.
Teraz szuwar się poszerza.
I tak po przejściu około 850 metrów dotarłem do okolicy, gdzie na powierzchni wód gruntowych brak. Z traw w pierwszej kolejności widać trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios.
Wchodzę na tę powierzchnię.
Teraz przemieszczam się na południe uważnie zerkając pod nogi.
Oto trzęślica modra - Molinia caerulea.
Oto wierzba płożąca - Salix repens agg.
Oto szczotlicha siwa - Corynephorus canescens.
Do tego towarzystwa dołączyła nawłoć - Solidago. Tyle na razie.
A teraz kilka widoków ogólnych tego zbiorowiska.
Teraz dokumentuję tutejszą nawłoć. Oto kolejna populacja sprawiająca wrażenie Solidago ×snarskisii.
I jeszcze zarastające brzozą brodawkowatą - Betula pendula pogranicze terenu piaszczystego oraz szuwaru z trzciną pospolitą - Phramites australis.
Zbliżam się do Żeleźnicy. Płynie ona pod liniami wysokiego napięcia.
Rzekę już znam, zatem zerkam na lewo, zerkam na prawo.
Gnam dalej. Teraz na północ od rzeki ma nie być wód, nawet gruntowych.
Przeczą temu dorodne trzciny pospolite - Phragmites australis.
Nieco dalej na prawo od szuwaru pojawia się drzewostan z dominacją brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Po przejściu pierwszych około 400 metrów schodzę w prawo. Trzciny pospolite - Phragmites australis przerastają mnie.
Wody jest tam co najmniej na 40 cm głębokości.
Teraz na granicy szuwary i linii kolejowej dominuje topola osika - Populus tremula.
Gnam dalej bo szału nie ma.
Osiągam miejsce, gdzie na lewo odbija droga do stawów zwanych Zalana Hołda. Od ulicy Wojska Polskiego pokonałem około 600 metrów.
Kolejne przyspieszenie. Większych zmian brak. Znaczy się na prawo od linii kolejowej wciąż mamy zarastający, zalany szuwar.
Po przejściu kolejnych 200 metrów osiągamy skrzyżowanie z drogą prowadzącą na szczyt hałdy.
Szuwar trzciny pospolitej - Phragmites australis ciągnie się dalej na północ.
Tutaj też zauważam wierzbę szarą - Salix cinerea.
Teraz szuwar się poszerza.
I tak po przejściu około 850 metrów dotarłem do okolicy, gdzie na powierzchni wód gruntowych brak. Z traw w pierwszej kolejności widać trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios.
Wchodzę na tę powierzchnię.
Teraz przemieszczam się na południe uważnie zerkając pod nogi.
Oto trzęślica modra - Molinia caerulea.
Oto wierzba płożąca - Salix repens agg.
Oto szczotlicha siwa - Corynephorus canescens.
Do tego towarzystwa dołączyła nawłoć - Solidago. Tyle na razie.
A teraz kilka widoków ogólnych tego zbiorowiska.
Teraz dokumentuję tutejszą nawłoć. Oto kolejna populacja sprawiająca wrażenie Solidago ×snarskisii.
I jeszcze zarastające brzozą brodawkowatą - Betula pendula pogranicze terenu piaszczystego oraz szuwaru z trzciną pospolitą - Phramites australis.