Po pewnym rozczarowaniu faktem zasypania ponoru ruszyliśmy w kierunku Ciężkowic. Trzymamy się lewej strony linii kolejowej. Na razie rozglądamy się wokół.





Zauważamy kwitnące zawilce gajowe - Anemone nemorosa.







W okolicy pewne wrażenie czyni posadzony las z drzewami okrytymi siatkowymi workami.



Teraz zdecydowanie zmierzamy ku linii kolejowej. Chwilowo szału nie ma.







Wkrótce osiągamy dobrze znany mi jeden z kilku płatów skrzypu zimowego - Equisetum hyemale.







Idziemy dalej.



Osiągamy płat podbiału pospolitego - Tussilago farfara.









Mijamy skraj boru bardzo mieszanego.





Natrafiamy na powalone drzewa. Tutaj leżą topola osika - Populus tremula oraz brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Tego martwego drzewa nie jestem w stanie teraz oznaczyć.



Dalej mamy żywą, bardzo starą jak na tę okolicę robinię akacjową - Robinia pseudoacacia.



Oto kolejne drzewa w rozmaitym stanie zdrowotnym.





Oto dąb szypułkowy - Quercus robur.



Idziemy skrajem lasu. Jest tutaj kilka okazałych drzew tego gatunku.







Zbliżamy się do otwartej przestrzeni. Na poboczu mijamy podbiał pospolity - Tussilago farfara.





Trafił się też ostrożeń lancetowaty - Cirsium vulgare.





A to prawdopodobnie jest oset nastroszony - Carduus acanthoides.



Idziemy dalej. Szalu nie ma.





Trafiamy na kolejny płat lasu.



Droga jako taka jest niezbyt dobrej jakości.





Na skraju lasu leżą martwe drzewa.



Jedyne kwiaty od dłuższego czasu to wierzba iwa - Salix caprea.



Dochodzimy do przepustu pod linią kolejową. Tędy szliśmy kiedyś na północ startując w Jeziorkach.





Teraz zadecydowaliśmy aby iść dalej w kierunku Ciężkowic. Mijamy porębę.



Jesteśmy w zwartym drzewostanie.





Przekraczamy linię energetyczną.



Przekraczamy strumień który dopływa tutaj z rejonu tak zwanego Suchego Stawu.



Idziemy dalej. I tak jak do tej pory, szału nie ma.





Teraz las po lewej stronie drogi jest podtopiony.





Teraz droga zaczyna wyglądać bardzo dobrze. Znaczy się cywilizacja blisko.



Ten odcinek kończę z chwilą dotarcia do kolejnej partii zwartego boru. Oto okazała jak na tę okolicę sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.