Kolejny spacer dobrze znaną trasą. Taka sobie aktualizacja. Zaczynam przy ulicy Księdza Ignacego Skorupki. Na początku po przejściu ronda zerkam za siebie bo widzę, że czarne chmury się jakoweś gromadzą nad miastem, a dokładniej osiedlem przy ulicy Jordana.



Oto ulica jako taka i przyległy do niej drzewostan.



W tej okolicy bohaterem pierwszej sesji zdjęciowej jest przetacznik blady - Veronica sublobata.







Druga sesja zdjęciowa to przyczynek do zmienności - tutaj owłosienia - starca zwyczajnego - Senecio vulgaris.









Idąc dalej mijam zarastające drzewami pole uprawne.



Swoje kwiaty męskie ujawnił jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.





Oto otwarte przestrzenie w górnej części tej ulicy.



Tutaj potwierdziłem trwanie populacji wiosnówki pospolitej - Erophila verna.







Oto zadrzewienie przy skrzyżowaniu z ulicą Balińska.



Wchodzę na cmentarz.





Byłem tam oczywiście w ważnej sprawie rodzinnej, ale potem dokumentowałem florę. Oto tutejszy przetacznik blady - Veronica sublobata.





Oto okazały jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.







Na jego korze na tle rudej zielenicy - Trentepohlia usadowiła się tarczownica bruzdkowana - Parmelia sublobata.



Na jednej z mogił rozkwita żagwin ogrodowy - Aubrieta x cultorum.





Idę dalej.



W pewnym momencie zauważyłem spory płat cebulicy syberyjskiej - Scilla sibirica. Nawet ją sfilmowałem.







Zerkam teraz w korony drzew.



Idąc dalej zauważam ruszającego z wegetacją barwinka pospolitego - Vinca minor.





Oto kolejny jesion wyniosły - Fraxinus excelsior. Drzewo odbudowuje obcięte konary.



Jeszcze spojrzenie na zabytkową kaplicę.



Opuszczam cmentarz. Stoję teraz przy ulicy Elii Marchettiego.



Stąd oglądam drzewa rosnące przy cmentarnym murze. Bardzo malowniczo wygląda brzoza brodawkowata - Betula pendula.





Osiągam skrzyżowanie z obwodnicą, teraz to ulica Księdza Jakuba Kamieńskiego. Tutaj rośnie okazały jesion wyniosły - Fraxinus excelsior, prawdopodobnie pomnik przyrody.



Oto obwodnica.



Udaję się na jej prawą stronę. Przejdę się po trawniku na zewnątrz drugiego cmentarza.



Ten odcinek kończę trywialną, malowniczą stokrotką pospolitą - Bellis perennis.