Teraz udajemy się dalej na wschód. Naszym celem jest wzgórze Chełm i tamtejsze skałki. Ostatnio w tej okolicy byłem w 2012 roku. Oto link do fotoreportażu - https://www.bio-forum.pl/messages/3280/525789.html. Na początku jest mapa.
Zaczynamy od ulicy Radosna i odbiegającej od niej bocznej uliczki Pod Skałą.



Skałka majaczy na szczycie wzniesienia. Droga jest taka sobie.







Białe brzozy brodawkowate - Betula pendula stanowią mocne urozmaicenie.





Zarośla kończą się.



Oto początek otwartej przestrzeni. Jedna brzoza brodawkowata - Betula pendula daje bardzo mocny akcent.





Oto pierwszy kawałek zasadniczo łysej skały.



Zerkamy w dół, na drogę, którą tutaj przyszliśmy.



Jest też coś dla domyślnych turystów.



Teraz zerkamy na Wisłę.





Powierzchnię kamienia pokrywają porosty. To powinna być Lecanora muralis.



Jest też kilka mchów. Oto szurpek - Ortotrichum.



Oto strzechwowiec poduszkowy - Dryptodon pulvinatus.



Oto pędzliczek wiejski - Syntrichia ruralis.



Na tle być może tego samego ale wysuszonego mchu wyrasta rozchodnik ostry - Sedum acre.



Teraz zerkam na północ. W tamtym lesie także skrywają się skałki.



Teraz zerkamy na południowy - wschód. Las w tle to Ratowa Góra.



Teraz z innej skałki zerkamy na południowy stok wzniesienia.



W tej okolicy powierzchnię kamienia pokrywają porosty endolityczne.





Kolejnych porostów także nie podejmuję się oznaczyć.





Teraz zdecydowanie ruszamy na północ ku kolejnemu zespołowi skałek.



W drzewostanie dominuje buk pospolity - Fagus sylvatica. Sporą domieszkę stanowi sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Na początku idziemy przed siebie skrajem lasu i pól uprawnych.





Wchodzimy do lasu. Jak widać sosna zwyczajna - Pinus sylvestris opanowała tylko skraj.





Bardzo szybko osiągamy stromy stok ze skałkami.





Schodząc w dół uwieczniłem swój cień.



Teraz ruszam na południe trawersując stromy stok tak aby być możliwie blisko skałek.





Oto korzenie buka pospolitego - Fagus sylvatica.



Skałki są coraz bliżej.



Oto pierwsza z nich widziana od dołu. Generalnie mamy tutaj do czynienia z biohermami sinicowo-gabkowymi.



Idąc dalej muszę bardzo uważać aby nie paść ofiarą "przyspieszenia liściowego".





Oto korzenie buka pospolitego - Fagus sylvatica pokazanego na poprzednim zdjęciu.



Oto kolejna skałka.



Chwila odpoczynku i spojrzenie w dół stoku.



Oto kolejna skałka.



Tę oglądam bardzo dokładnie.









Na tle ogólnej szarzyzny trafiła się biała plama. To prawdopodobnie porost endolityczny.



Po skale wspina się bluszcz pospolity - Hedera helix.



Także dziki bez czarny - Sambucus nigra rozwinął liście.



Oto kolejne widoki tej skałki. Teraz oświetliło ją mocne słońce.





Powoli opuszczamy to miejsce.



Na wierzchowinie oglądamy kolejnego buka pospolitego - Fagus sylvatica zmagającego się ze skałą.



W końcu osiągamy skraj lasu i na tym kończymy pstrykanie w tej okolicy.