Wędruję po strefie przemysłowej. Staram się dojść do kresu uliczki Strefa Przemyslowa II. Po drodze na skraju lasu mijam okazałą jak na tę okolicę brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



Osiągam kres uliczki, skręcam w prawo. Innej możliwości nie ma.



Oto prosty odcinek drogi. Florystycznie szalu nie ma.



W końcu zbliżam się do kolejnego zakrętu.





Tutaj znajduję coś, co bardzo mnie kręci podczas każdej wyprawy w teren. Ponadto w oczy rzuca się nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.





Poruszam się teraz wzdłuż ogrodzenia jednej z nowych w tej okolicy firm.



Pomiędzy suszkami znajduję marchew zwyczajną - Daucus carota.



Jest też jakaś łoboda - Atriplex.





Teraz okazało się, że przejście do ulicy Wojska Polskiego jest zagrodzone.



Zawracając zwracam uwagę na wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare.





Osiągam kolejne skrzyżowanie.



Idąc dalej ruszam pod prąd ulicy jednokierunkowej. Ma ona już nazwę - Czesława Miłosza. Tutaj są porządkowane kolejne działki.



W oddali jest widoczny bardzo kształtny dąb szypułkowy - Quercus robur.



W drodze do niego mijam zarośla z topolą osiką - Populus tremula. Czarne pryszcze na liściach to zapewne Melampsora populnea.







Oto dąb szypułkowy - Quercus robur. Drzewo zachowało większość liści, chociaż sporo ich zrzuciło.







Oto jeden ze sposobów na biomasę.



Oto kolejna działka szykowana pod budowę.



Z kolei po lewej stronie drogi na uwagę zasługuje samotna brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Dopiero w połowie drogi pojawia się tablica z nazwą ulicy.



Z tego miejsca zerkam na południe. Widać elektrownię.



Idąc dalej mijam lokalną plenerową pijalnię nie tylko piwa.





Kolejna firma położona w tej okolicy skrywa się za sosnami zwyczajnymi - Pinus sylvestris.



Oto kolejna działka w toku realizacji inwestycji. To lewa strona ulicy Czesława Miłosza.



Z kolei po prawej stronie widać suszka ostrożnia lancetowatego - Cirsium vulgare.





I ponownie firma w budowie. To koniec ulicy Czesława Miłosza.



Teraz skręcam w prawo w ulicę Energetyków.



Zieleń na chodniku to krótkosz wyblakły - Brachytecium albicans.





Kolejne skrzyżowanie to ulica Stanisława Lema.



Tutaj poniekąd przyspieszając skręcam w lewo.



Zerkam w prawo.



Bardzo szybko przemykam ulicami Stanisława Lema i Wisławy Szymborskiej osiągając skrzyżowanie z ulicą Wojska Polskiego.



Odbijam w lewo. Teraz idę tą samą droga na w pierwszej części tego tryptyku.



Na początku na poboczu drogi zwracam uwagę na prawie zejściową pokrzywę - Urtica dioica. Oto jej detale.





Nieco dalej trafiło się skupisko wiesiołka - Oenothera.





Zdecydowany finał to stacja paliw od której rozpocząłem pstrykanie.