2020.09.06 23:12
Jesteśmy teraz na obszarze byłego lasu blisko prawego brzegu wąwozu. W dalszym ciągu zerkamy w dół.
Na terenie poręby nader licznie wyrasta wietlica samicza - Athyrium filix-femina. W tym momencie warto wspomnieć, że według oficjalnej mapy gminy Alwernia cały las jest częścią sołectwa Regulice, zaś Grojec zaczyna się od jego skraju. Tej wersji będę się trzymał w tym fotoreportażu.
Ponownie zerkam w dół.
I nagle przekraczając niewielkie obniżenie natrafiłem na podrzenia żebrowca - Blechnum spicant. To moje trzecie spotkanie z tym gatunkiem a zarazem drugie od chwili przejścia na emeryturę. Pierwsze miało miejsce w 2018 roku w rejonie Kamiennego Dołu w okolicy Simoty k. Płazy. Od kiedy 1 kwietnia 1982 roku rozpocząłem pracę w Muzeum w Chrzanowie informowano mnie, że ta paproć wymarła na obszarze naszego działania.
Idziemy dalej.
Po drodze mijamy buka pospolitego - Fagus sylvatica oraz sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris rosnące blisko siebie.
Oto kolejne spojrzenia w głąb głównej osi wąwozu. Głębia robi wrażenie.
A za plecami mamy równinę poręby opanowaną przez paprocie, przede wszystkim wietlicę samiczą - Athyrium filix-femina.
Teraz na lewo mamy główną oś wąwozu a na prawo jego boczną odnogę.
Zerkamy w dół.
Powoli odwracamy się w kierunku bocznej odnogi.
Teraz przez porębę ruszamy w kierunku przecinającej las ulicy Drozdowa.
Mijamy malownicze zwłoki drzew iglastych.
Widzimy świerka pospolitego - Picea abies oplecionego bluszczem - Hedera helix.
Zauważamy niecierpka drobnokwiatowego - Impatiens parviflora.
Oto poręba jako taka.
W tym miejscu trafił się sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum.
Był też płat rdestu łagodnego - Polygonum mite.
Trafił się jeszcze bez czarny - Sambucus nigra porażony przez mączniaka - Erysiphe vanbruntiana.
Tuż przed leśnym przedłużeniem ulicy Drozdowa pojawił się buk pospolity - Fagus sylvatica z ciekawą naroślą.
Jest tutaj również kapliczka.
Teraz wychodzimy na skraj lasu.
Jesteśmy przy ulicy Na Brandyskę.
Teraz las to Regulice a zabudowa i otwarta przestrzeń na lewo to Grojec. A my tutaj oglądamy liść klonu jaworu - Acer pseudoplatanus z Rhytisma acerinum.
Jest też czeremcha amerykańska - Padus serotina.
W tym momencie wykorzystując tę drogę ruszamy w dół Brandyski.
Po około 200 metrach natrafiamy na nieuprawiane pola uprawne z nawłocią kanadyjską - Solidago canadensis.
Lokalnie rządzi trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.
Trafiła się tutaj pewna rzadkość. To nawłoć pospolita - Solidago virgaurea.
Droga prowadzi dalej.
Potem droga zniknęła. Na jej końcu była ambona myśliwska i taka grupa brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Zaczynamy kluczyć. Przy okazji zauważamy klon jawor - Acer pseudoplatanus.
To były mylne ścieżki, prowadzące w końcu na polanę lub do ulicy Na Brandyskę.
Wracamy na polanę.
W tym momencie metodą Kamaza - nie ma drogi, nie ma problemu - wchodzimy w las i schodzimy w dól. Na szczęście nie ma chaszczy.
Mijamy okazałego buka pospolitego - Fagus sylvatica.
Mijamy drobnicę.
W drzewostanie pojawia się leszczyna - Corylus avellana.
I teraz trzymając się pozostałości nie istniejącej drogi wychodzimy na ulicę Kijowską.
Po bokach dominuje leszczyna - Corylus avellana.
Na terenie poręby nader licznie wyrasta wietlica samicza - Athyrium filix-femina. W tym momencie warto wspomnieć, że według oficjalnej mapy gminy Alwernia cały las jest częścią sołectwa Regulice, zaś Grojec zaczyna się od jego skraju. Tej wersji będę się trzymał w tym fotoreportażu.
Ponownie zerkam w dół.
I nagle przekraczając niewielkie obniżenie natrafiłem na podrzenia żebrowca - Blechnum spicant. To moje trzecie spotkanie z tym gatunkiem a zarazem drugie od chwili przejścia na emeryturę. Pierwsze miało miejsce w 2018 roku w rejonie Kamiennego Dołu w okolicy Simoty k. Płazy. Od kiedy 1 kwietnia 1982 roku rozpocząłem pracę w Muzeum w Chrzanowie informowano mnie, że ta paproć wymarła na obszarze naszego działania.
Idziemy dalej.
Po drodze mijamy buka pospolitego - Fagus sylvatica oraz sosnę zwyczajną - Pinus sylvestris rosnące blisko siebie.
Oto kolejne spojrzenia w głąb głównej osi wąwozu. Głębia robi wrażenie.
A za plecami mamy równinę poręby opanowaną przez paprocie, przede wszystkim wietlicę samiczą - Athyrium filix-femina.
Teraz na lewo mamy główną oś wąwozu a na prawo jego boczną odnogę.
Zerkamy w dół.
Powoli odwracamy się w kierunku bocznej odnogi.
Teraz przez porębę ruszamy w kierunku przecinającej las ulicy Drozdowa.
Mijamy malownicze zwłoki drzew iglastych.
Widzimy świerka pospolitego - Picea abies oplecionego bluszczem - Hedera helix.
Zauważamy niecierpka drobnokwiatowego - Impatiens parviflora.
Oto poręba jako taka.
W tym miejscu trafił się sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum.
Był też płat rdestu łagodnego - Polygonum mite.
Trafił się jeszcze bez czarny - Sambucus nigra porażony przez mączniaka - Erysiphe vanbruntiana.
Tuż przed leśnym przedłużeniem ulicy Drozdowa pojawił się buk pospolity - Fagus sylvatica z ciekawą naroślą.
Jest tutaj również kapliczka.
Teraz wychodzimy na skraj lasu.
Jesteśmy przy ulicy Na Brandyskę.
Teraz las to Regulice a zabudowa i otwarta przestrzeń na lewo to Grojec. A my tutaj oglądamy liść klonu jaworu - Acer pseudoplatanus z Rhytisma acerinum.
Jest też czeremcha amerykańska - Padus serotina.
W tym momencie wykorzystując tę drogę ruszamy w dół Brandyski.
Po około 200 metrach natrafiamy na nieuprawiane pola uprawne z nawłocią kanadyjską - Solidago canadensis.
Lokalnie rządzi trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios.
Trafiła się tutaj pewna rzadkość. To nawłoć pospolita - Solidago virgaurea.
Droga prowadzi dalej.
Potem droga zniknęła. Na jej końcu była ambona myśliwska i taka grupa brzozy brodawkowatej - Betula pendula.
Zaczynamy kluczyć. Przy okazji zauważamy klon jawor - Acer pseudoplatanus.
To były mylne ścieżki, prowadzące w końcu na polanę lub do ulicy Na Brandyskę.
Wracamy na polanę.
W tym momencie metodą Kamaza - nie ma drogi, nie ma problemu - wchodzimy w las i schodzimy w dól. Na szczęście nie ma chaszczy.
Mijamy okazałego buka pospolitego - Fagus sylvatica.
Mijamy drobnicę.
W drzewostanie pojawia się leszczyna - Corylus avellana.
I teraz trzymając się pozostałości nie istniejącej drogi wychodzimy na ulicę Kijowską.
Po bokach dominuje leszczyna - Corylus avellana.