Idziemy w dalszym ciągu w górę wąwozu. Przekraczamy kolejną przeszkodę.





Mijamy omszały kamień z formacji wapienia falistego.



Idąc dalej docieramy do rosnącego na skraju wąwozu grabu zwyczajnego - Carpinus betulus.





Zaraz potem natrafiamy na ślad cywilizacji.



Na szczęście znacznie więcej jest tutaj więcej kamieni.





Na jednym z kamieni rozrasta się płaskomerzyk falisty - Plagiomnium undulatum.





Gnamy dalej.







Cywilizacja jest blisko, coraz bliżej. Na szczęście wszystko to można datować na okres sprzed 1 lipca 2013 roku.



Oto kolejny odcinek drogi.





Z roślin dokumentuję czyśćca leśnego - Stachys sylvatica.







Jest też czartawa pospolita - Circaea lutetiana.



W końcu teren się spłaszcza. Gęstwina się zagęszcza.







Droga pojawia się ponownie.



Mijamy kolejną nerecznicę samczą - Dryopteris filix-mas.



Tutaj zapewne bywają dziki.



Oto ostatni odcinek leśny.







Stajemy na skraju lasu.



W tym momencie decydujemy się na przejście przez nie uprawiane pole uprawne.



Mijamy dziurawca zwyczajnego - Hypericum perforatum.





Przemieszczamy się w górę stoku równolegle do wąwozu. Wcale nie było łatwiej.



Teraz na czymś z rodziny Apiaceae, prawdopodobnie Selinum carvifolia zauważam chrząszcze z gatunku Tomoxia bucephala.



Oto gwiazdnica trawiasta - Stellaria graminea.



Oto ostrożeń polny - Cirsium arvense.



Oto olszewnik kminkolistny - Selinum carvifolia.







Tutaj na skraju lasu z olszy czarnej - Alnus glutinosa zauważam starca. To prawdopodobnie Senecio fluviatilis.





Widać jakiś budynek.



Mijamy kępę drzew z dominacją olszy czarnej - Alnus glutinosa.





Przedzieramy się przez zieleninę.



Tutaj dominował trzcinnik piaskowy - Calamagrostis epigeios z domieszką ostrożnia polnego - Cirsium arvense.





I tak wyszliśmy na ulicę księdza Piotra Ściegiennego.



Tutaj zamykamy pętlę syberyjską. Na mapach to ulica Syberia, a tutaj to tylko kolejne boczne numery 8 z literami nawiązującymi do głównej ulicy.