Schodzimy dalej na południe przekraczając co jakiś czas płynącą rzekę.



Teraz po naszej prawej stronie znajduje się kolejne gospodarstwo borsuków.







Rzeka meandruje po namulisku.



Teraz mijamy fragment wysychającego błota. Istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, że ten wzór utrzyma się na tyle długo aby zostać skałą.



Oto kolejna część gospodarstwa borsuków.







Oto część tutejszego drzewostanu. Na lewo sosna zwyczajna - Pinus sylvestris, na prawo olsza czarna - Alnus glutinosa a daleko pośrodku buk pospolity - Fagus sylvatica.



Kolejne przyspieszenie.





Rzeka jest dość rwąca.







Teraz musimy wyjść na otwartą przestrzeń z bujną zielenią.





Tutaj zauważamy kuklika pospolitego - Geum urbanum.



Tutaj zauważamy szałwię lepką - Salvia glutinosa.



Oto kolejny widok otwartej przestrzeni.



Teraz spotykamy większy płat jeżyny Bellardiego - Rubus pedemontanus.









Ponownie wchodzimy w las.



Idąc dalej staramy się omijać wodę, ale nie jest to łatwe.



Mijamy zbutwiały, omszały pień.



Osiągamy charakterystyczne stare, omszałe drzewo.





W tym momencie stoję pod lipą drobnolistną - Tilia cordata.



W tej okolicy w wąwozu znajdującego się na południe od Syberii wypływa kolejny ciek.



Idziemy w górę doliny.







I dalej niemalże to samo.





Tutaj spotykają się dwa strumienie. Naszym celem, jest okolica samotnej skały.



Tutaj znajdują się pokłady martwicy czwartorzędowej czasem błędnie zwanej trawertynem.





Oto oderwany blok z bliska.



Z kolei w wodzie zalega wapień falisty.



Oto kilka ujęć tutejszej martwicy. Skala w najstarszych fragmentach ma co najwyżej 10 tysięcy lat.





Tutaj skała obrastała gałąź.



W okolicy wyrasta merzyk groblowy - Mnium hornum.



I znowu ta skała.





Na jej pokładzie wyrasta bardzo okazale drzewo.





Po lewej stronie tej dolinki z góry spływa niewielki strumień tworząc coś w rodzaju kaskady.





Tutaj możemy obserwować skałę, która wytrąca się niemalże na naszych oczach.