W czasie, gdy penetrowaliśmy dotychczas badanie miejsca nasz konsultant starał się ustalić, gdzie znajduje się działka, na którą miały trafić przesadzane storczyki. Dla utrudnienia był znany tylko numer urzędowy wynikający z katastru. Okazało się, że jest to częściowo cięty pas zadrzewień przy południowej krawędzi kamieniołomu.



Wchodzimy tam. Jak widać na początku w oczy rzuca się gęsty, młody drzewostan buka pospolitego - Fagus sylvatica.





I teraz krótka dygresja. W dniu 21 listopada brałem udział w zebraniu oddziału śląskiego PTB w Katowicach, w ramach którego odbył się wykład pt. "Praktyczne aspekty ochrony czynnej na obszarach chronionych”, który wygłosił mgr inż. Tomasz Mroczkowski z firmy Eco Future, związanej z ochroną przyrody i środowiska. w spotkaniu brały również udział przedstawicielki krakowskiej RDOŚ. Jednym z działań, które przedstawił była walka z analogicznymi chaszczami w rezerwacie Dolina Eliaszowki w celu stworzenia lepszych warunków dla rozwoju buławnika mieczolistnego - Cephlanatera longifolia.





Weszliśmy do środka. Nieco dalej las jest mniej gęsty, ale wciąż trudno się tutaj poruszać. Jednocześnie zerkaliśmy pomiędzy opadłe liście starając się wypatrzyć jakiekolwiek storczyki. Na razie nic nie było.







Zielonym akcentem na rudym tle była tylko nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.



Idziemy wężykiem schodząc powoli w dół. Storczyków w dalszym ciągu brak.





Mamy zbutwiałe mnie drzew iglastych. Jest także orlica pospolita - Pteridium aquilinum.



W gęstym drzewostanie, w dalszym ciągu niekorzystnym dla rozwoju storczyków pojawia się większa ilość sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.





Oto kolejny pniak. Tutaj nie określam drzewa. To nie było celem naszego spaceru.



Zbliżamy się ku krawędzi kamieniołomu. Gęstwina młodych drzew jest bardzo trudna do przejścia.



Stare buki pospolite są tutaj w zdecydowanej mniejszości. Na pierwszym zdjęciu znajduje się pani Renata z którą wielokrotnie penetrowaliśmy ten teren.







Lokalnie dno lasu jest pokryte ściętymi młodymi drzewami.



Generalnie nie wydaje się, aby to było dogodne stanowisko dla przesadzanych storczyków.





Oto kolejna nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas przełamująca rudą monotonię.



A dalej po prostu gęstwina.







Teraz dotarliśmy do miejsca, z którego zaczyna się sucha dolinka, pierwotnie mógł to być dopływ Racławki. Drzewostan jest luźny, ale i tutaj nie wypatrzyliśmy storczyków.







W drzewostanie sporadycznie pojawiają się dęby szypułkowe - Quercus robur.





Znaczy się w oczy rzuca się tylko jedno okazałe drzewo tego gatunku, ale być może zgodnie z logiką krakowskiego RDOŚ-u mamy tutaj do czynienia z dąbrową ze znaczną domieszką buka pospolitego - Fagus sylvatica.



Ponownie zbliżamy się ku krawędzi kamieniołomu. W dalszym ciągu storczyków brak.





Kolejne obce drzewa w drzewostanie to klon zwyczajny - Acer platanoides oraz klon jawor - Acer pseudoplatanus.



A poza tym nieliczne stare buki pomiędzy gęstwiną młodych. Tutaj także nie znaleźliśmy storczyków.











Generalnie jest to dla nas dobra nowina. Obawialiśmy się, że wybierając tylko kilka gatunków i to miejsce miano na uwadze stanowisko, w którym one już są. Znaczy się nie można było by odróżnić tubylców od przesiedleńców a ci pierwsi mogli by robić za drugich.
Przesadzeniu podlegają także buławniki. W wspomnianym wykładzie zadałem pytanie o skuteczność tego działania. Zdaniem prelegenta, tych storczyków nie da się skutecznie przesadzać.