Teraz zdecydowanie kierujemy się ku północnej krawędzi kamieniołomu. Na razie osiągnęliśmy dno przełęczy. Tutaj w runie lasu dominuje dąbrówka rozłogowa - Ajuga reptans.



Teraz ruszamy w górę trzymając się możliwie blisko granicy wyrobiska.



Przy północno-zachodnim narożniku kamieniołomu znajduje się najliczniejsze stanowisko sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris. Mieści się ono w kwadracie do 50 m długości boku. Jest to niewielka wysepka, ale to ona czyni cały tan kompleks leśny borem z domieszką buka.







Udział sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris zdecydowanie maleje. W runie dominuje wietlica samicza - Athyrium filix-femina z domieszką nerecznicy samczej - Dryopteris filix-mas.



Oto droga biegnąca przy północno-zachodnim narożniku kamieniołomu.



Tylko tutaj drzewostan jest bardzo mieszany. Pojawia się nawet pewna ilość brzozy brodawkowatej - Betula pendula.





Teraz droga biegnie równolegle do północnej krawędzi kamieniołomu. Zastanawiające jest to, że jest tutaj stale wilgotno, nawet w okresach bez deszczu. Droga biegnie bardzo blisko krawędzi wyrobiska.







Tutaj także w lesie pojawia się sporo sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris. Z braku ulistnienia buka pospolitego - Fagus sylvatica bardziej rzuca się w oczy. Niestety.







Zbliżamy się do krawędzi wyrobiska.



Zerkamy do wnętrza korzystając z zoom-u tak aby nie przekroczyć linii tablic ostrzegawczych. Zauważamy, że usunięto stąd skupiska pokrzyku wilczej jagody - Atropa belladonna.









Spoglądam na wschód. Idziemy dalej.



Przekraczamy pas pozbawiony drzew.



Zerkamy w górę. Zauważamy kolejne sosny zwyczajne. Tym nie mniej w runie w tej części lasu dominowały storczyki, a to runo decyduje o przynależności do konkretnego zbiorowiska leśnego.



Im bardziej na wschód tym więcej buka pospolitego - Fagus sylvatica. W sezonie wegetacyjnym tutaj dominowały kruszczyki - Epipactis helleborine, buławniki trojga gatunków - Cephalanthera, był też ten jeden obuwik - Cypripedium calceolus. Teraz wszystko to zniknęło.







Jedyny kwiatek w tej okolicy to starzec lepki - Senecio viscosus.









Idziemy jeszcze przez jakiś czas na wschód.



W runie zauważamy czosnaczka pospolitego - Alliaria petiolata.



Zbliżamy się do charakterystycznego punktu orientacyjnego jakim jest paśnik. Obniżenie w dole to Dolina Zbrzy.





Buczyna jeszcze jest a wkrótce jej nie będzie. Są znamiona śmierci. Storczyków już nie ma.









Zapewne pomiędzy tym znakiem a krawędzią kamieniołomu rozciągają się włości firmy Lafarge.



Zbliżamy się do kolejnego, charakterystycznego punktu, czyli powalonego buka pospolitego - Fagus sylvatica.



Zauważyliśmy także grzybki. Oto czernidłak - Coprinus.





Jest białoporek - Fomitopsis betulina.



I jeszcze jedno drzewo, sądząc po liściach w runie mógłby to być klon zwyczajny - Acer platanoides. Skłaniam się jednak ku topoli osice - Populus tremula.



(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 07.stycznia.2020)