2020.01.06 15:02
W drugiej części tego sprawdzającego serialu poruszamy się w kierunku południowym, czyli trawersem Łysej Góry. Oto aktualne ogrodzenie kamieniołomu.
Pomiędzy drzewami jest sporo bardzo młodych buków pospolitych - Fagus sylvatica.
Znajdujemy pierwszą dziurę po prawdopodobnie wykopanym storczyku.
Dalej bez większych zmian.
Trzymamy się blisko krawędzi kamieniołomu.
Znajdujemy miodownika melisowatego - Melittis melissophyllum. On nie załapał się na listę gatunków do przesadzenia.
Idziemy dalej krawędzią kamieniołomu.
W runie lasu zielenieje przytulia wonna - Galium odoratum. I pomyśleć, że przed 2014 rokiem była objęta ochroną.
Oto kolejne widoki lasu, który jest a wkrótce go nie będzie.
Tutaj runo lasu jest bardzo luźne.
Ozdobę jego dna stanowią pojedyncze wietlice samicze - Athyrium filix-femina.
Rozglądamy się uważnie. Nie byłem sam w tym lesie.
Natrafiamy na kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine. To jest bardzo blisko krawędzi kamieniołomu.
Teraz przechodzimy na drugą stronę drogi i zaczynamy zawracać. Postanowiliśmy w pierwszej kolejności spenetrować Czerwoną Górę a dokładniej północną krawędź kamieniołomu. Na razie powoli zmierzamy w jej kierunku.
Tutaj pomiędzy ściółka znajdujemy kolejnego kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine.
W porównaniu z poprzednimi wizytami wyczuwa się tutaj pewną pustkę.
W drzewostanie znajdują się pojedyncze modrzewie. To dzięki nim, nie można było tego lasu zakwalifikować do buczyny storczykowej według oczywiście klasyfikacji RDOŚ-u.
W rozumieniu tej instytucji buk zwyczajny - Fagus sylvatica stanowi tutaj jedynie znaczącą domieszkę, nawet jeśli jest to lokalnie na poziomie 95% drzewostanu.
Teraz bardzo się zmartwiliśmy spotkawszy te dołki. To zapewne skutek wykopywania storczyków przed przesadzeniem. Zapewne nie było to dzieło fachowej ekipy.
Oto pniak drzewa iglastego i rozkładający go łysak - Gymnopilus.
Oto kolejne buki ze stoków Łysej Góry.
Oto kolejne dołki po storczykach.
Oto kolejne widoki lasu w okolicy przejścia na stoki Czerwonej Góry oraz krawędzi kamieniołomu.
Pomiędzy drzewami jest sporo bardzo młodych buków pospolitych - Fagus sylvatica.
Znajdujemy pierwszą dziurę po prawdopodobnie wykopanym storczyku.
Dalej bez większych zmian.
Trzymamy się blisko krawędzi kamieniołomu.
Znajdujemy miodownika melisowatego - Melittis melissophyllum. On nie załapał się na listę gatunków do przesadzenia.
Idziemy dalej krawędzią kamieniołomu.
W runie lasu zielenieje przytulia wonna - Galium odoratum. I pomyśleć, że przed 2014 rokiem była objęta ochroną.
Oto kolejne widoki lasu, który jest a wkrótce go nie będzie.
Tutaj runo lasu jest bardzo luźne.
Ozdobę jego dna stanowią pojedyncze wietlice samicze - Athyrium filix-femina.
Rozglądamy się uważnie. Nie byłem sam w tym lesie.
Natrafiamy na kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine. To jest bardzo blisko krawędzi kamieniołomu.
Teraz przechodzimy na drugą stronę drogi i zaczynamy zawracać. Postanowiliśmy w pierwszej kolejności spenetrować Czerwoną Górę a dokładniej północną krawędź kamieniołomu. Na razie powoli zmierzamy w jej kierunku.
Tutaj pomiędzy ściółka znajdujemy kolejnego kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine.
W porównaniu z poprzednimi wizytami wyczuwa się tutaj pewną pustkę.
W drzewostanie znajdują się pojedyncze modrzewie. To dzięki nim, nie można było tego lasu zakwalifikować do buczyny storczykowej według oczywiście klasyfikacji RDOŚ-u.
W rozumieniu tej instytucji buk zwyczajny - Fagus sylvatica stanowi tutaj jedynie znaczącą domieszkę, nawet jeśli jest to lokalnie na poziomie 95% drzewostanu.
Teraz bardzo się zmartwiliśmy spotkawszy te dołki. To zapewne skutek wykopywania storczyków przed przesadzeniem. Zapewne nie było to dzieło fachowej ekipy.
Oto pniak drzewa iglastego i rozkładający go łysak - Gymnopilus.
Oto kolejne buki ze stoków Łysej Góry.
Oto kolejne dołki po storczykach.
Oto kolejne widoki lasu w okolicy przejścia na stoki Czerwonej Góry oraz krawędzi kamieniołomu.