2019.12.22 12:28
I tak idąc przed siebie dotarliśmy do łuku ulicy Dobrej Energii, która po chwili staje się ulicą Dąbrowszczaków.
Oto ostatnie spojrzenie na budowany blok energetyczny.
W tej okolicy po lewej stronie drogi za drzewami skrywa się porośniety lasem osadnik. Na skraju drogi leżą śmieci.
A to już skrzyżowanie ulicy Energetyków z ulicą Dąbrowszczaków i topola obrośnięta przez bluszcz pospolity - Hedera helix.
Oto okoliczna zabudowa.
Teraz zmierzamy ku ulicy Martyniaków. Po drodze mijamy bylicę piołun - Artemisia absynthium oraz glistnik jaskółcze ziele - Chelidonium majus.
Jesteśmy już przy ulicy Martyniaków. Odbijamy w lewo.
Teraz korzystając z zarysowującej się ścieżki skręcamy w prawo wchodząc w las.
Z drzew liściastych dominuje tutaj dąb czerwony - Quercus rubra.
Z drzew iglastych dominuje tutaj sosna zwyczajna - Pinus sylvestris. Tym sposobem powstał las w typie boru bardzo mieszanego.
Naszą uwagę przyciągnęło niesamowite zgęszczenie gałązek na konarze sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris. To zapewne jakaś postać czarciej miotły.
idziemy dalej. Szału nie ma.
W dalszym ciągu dominuje dąb czerwony - Quercus rubra.
Lokalnie znaczącą domieszkę stanowi brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Oto pierwsze od dłuższego czasu grzyby. Co prawda to tylko wrośniak różnobarwny - Trametes versiciolr ale i to jakaś odmiana.
Teraz trafił nam się błotnisty odcinek drogi. Zarazem widać pewną odmianę. tutaj dominuje dąb szypułkowy - Quercus robur.
A to martwa brzoza brodawkowata - Betula pendula opanowana przez korzeniowca wieloletniego - Heterobasidion annosum.
Z boku tkwi zejściowy hubiak pospolity - Fomes fomentarius.
Jest jeszcze kępka mchu. To żurawiec falisty - Atrichum undulatum.
Oto kolejny "karmnik" dla grzybów.
Tutaj najważniejszy jest skórnik szorstki - Stereum hirsytum.
Oto zejściowe pędy nerecznicy samczej - Dryopteris filix-mas.
I tak dotarliśmy do miejsca, gdzie znajduje się zapomniana tablica informacyjna na zapomnianej przyrodniczej ścieżce dydaktycznej. Leśna dróżka w tej okolicy ma status ulicy Inwalidów wojennych.
W tym momencie ponownie odbijamy w prawo decydując się na przejście nasypem byłej linii kolejowej. Budowlę szybu po kopalni Jan Kanty widać na jej końcu.
Teraz rozglądamy się po bokach.
Tutaj także występuje sporo nawłoci późnej - Solidago gigantea.
Jest jeszcze rdestowiec japoński - Reynoutria japonica.
Oto rozłożysta wierzba iwa - Salix caprea.
Szyb jest blisko, coraz bliżej.
Powoli zbliżamy się do skraju lasu. Drzewostan jest dość gęsty.
Wyszliśmy z lasu.
I tak na zakończenie suszek ostrożnia lancetowatego - Cirsium vulgare.
Oto ostatnie spojrzenie na budowany blok energetyczny.
W tej okolicy po lewej stronie drogi za drzewami skrywa się porośniety lasem osadnik. Na skraju drogi leżą śmieci.
A to już skrzyżowanie ulicy Energetyków z ulicą Dąbrowszczaków i topola obrośnięta przez bluszcz pospolity - Hedera helix.
Oto okoliczna zabudowa.
Teraz zmierzamy ku ulicy Martyniaków. Po drodze mijamy bylicę piołun - Artemisia absynthium oraz glistnik jaskółcze ziele - Chelidonium majus.
Jesteśmy już przy ulicy Martyniaków. Odbijamy w lewo.
Teraz korzystając z zarysowującej się ścieżki skręcamy w prawo wchodząc w las.
Z drzew liściastych dominuje tutaj dąb czerwony - Quercus rubra.
Z drzew iglastych dominuje tutaj sosna zwyczajna - Pinus sylvestris. Tym sposobem powstał las w typie boru bardzo mieszanego.
Naszą uwagę przyciągnęło niesamowite zgęszczenie gałązek na konarze sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris. To zapewne jakaś postać czarciej miotły.
idziemy dalej. Szału nie ma.
W dalszym ciągu dominuje dąb czerwony - Quercus rubra.
Lokalnie znaczącą domieszkę stanowi brzoza brodawkowata - Betula pendula.
Oto pierwsze od dłuższego czasu grzyby. Co prawda to tylko wrośniak różnobarwny - Trametes versiciolr ale i to jakaś odmiana.
Teraz trafił nam się błotnisty odcinek drogi. Zarazem widać pewną odmianę. tutaj dominuje dąb szypułkowy - Quercus robur.
A to martwa brzoza brodawkowata - Betula pendula opanowana przez korzeniowca wieloletniego - Heterobasidion annosum.
Z boku tkwi zejściowy hubiak pospolity - Fomes fomentarius.
Jest jeszcze kępka mchu. To żurawiec falisty - Atrichum undulatum.
Oto kolejny "karmnik" dla grzybów.
Tutaj najważniejszy jest skórnik szorstki - Stereum hirsytum.
Oto zejściowe pędy nerecznicy samczej - Dryopteris filix-mas.
I tak dotarliśmy do miejsca, gdzie znajduje się zapomniana tablica informacyjna na zapomnianej przyrodniczej ścieżce dydaktycznej. Leśna dróżka w tej okolicy ma status ulicy Inwalidów wojennych.
W tym momencie ponownie odbijamy w prawo decydując się na przejście nasypem byłej linii kolejowej. Budowlę szybu po kopalni Jan Kanty widać na jej końcu.
Teraz rozglądamy się po bokach.
Tutaj także występuje sporo nawłoci późnej - Solidago gigantea.
Jest jeszcze rdestowiec japoński - Reynoutria japonica.
Oto rozłożysta wierzba iwa - Salix caprea.
Szyb jest blisko, coraz bliżej.
Powoli zbliżamy się do skraju lasu. Drzewostan jest dość gęsty.
Wyszliśmy z lasu.
I tak na zakończenie suszek ostrożnia lancetowatego - Cirsium vulgare.