W dalszym ciągu wędrujemy przez byle jaki bór. Szału nie ma, nie ma też innej, lepszej, ciekawszej drogi.



Dlatego skusiłem się pokryta kroplami wody rozetką liści nieokreślonej dziewanny - Verbascum.







Idziemy dalej.





Przekraczamy kanał związany z chłodnią kominową.





Idziemy dalej.



Na skraju lasu mijamy omszały betonowy krąg.



Dalej szału nie ma. Znaczy się, gdybym był sam to poszperał bym na poboczu i na pewno to i owo bym znalazł. Na razie najbardziej w oczy rzucają się łany nawłoci późnej - Solidago gigantea.







Oto kolejna omszała betonowa studzienka.



I jeszcze jeden omszały beton.



Tutaj typuję zejściową dziewannę drobnokwiatową - Verbascum thapsus.



Teraz widzimy jedno z wielu podczas tej wycieczki ujęć mega mocy wciąż w budowie.



Idziemy dalej. Atmosfera była nieprzyjemna, ponieważ dotarliśmy do miejsca, gdzie swojej zawartości pozbywają się szambiarki.







W tym momencie zamiast iść na wprost postanowiliśmy skręcić w prawo.





Przynajmniej atmosfera była lepsza.





Trafiły się też ciekawostki. Tak sobie oaza bioróżnorodności. Na początku wrośniak różnobarwny - Trametes versicolor.



Potem tak jakby zejściowa tarczownica bruzdkowana - Parmelia sulcata.





Oto rozszczepka pospolita - Schizophyllum commune.





Oto płomienica zimowa - Flammulina velutipes.





Oto próchnilec gałęzisty - Xylaria hypoxylon.





Oto kolejny, prosty odcinek drogi.





Oto wrośniak - Trametes hirsuta.



I tak dotarliśmy do terenów elektrowni. Oto linie przesyłowe.



Oto budowany wciąż blok energetyczny. Chłodnia ma nieco ponad 180 metrów wysokości.



Teraz docieramy do tego miejsca drogą, która jest a jakoby jej nie było.







Teraz przyglądamy się blokowi w budowie.







Dla przerywnika pobliski las.



Oto kolejne dwa ujęcia bloku w budowie.





Oto linia przesyłowa.



Tak mieszkają pracownicy.



A tutaj dowiadujemy się wszystkiego o tej budowie.