Zbliżam się do szczytu wzniesienia. Na poboczu widać sporo trzcinnika piaskowego - Calamagrostis epigeios.



W partii wykoszonej zwracam uwagę na pokryty lodem mech. To krótkosz szorstki - Brachytacium rutabulum.





Dalej na tle suchych traw wybijają się dwa mocne akcenty. To wiesiołek - Oenothera oraz marchew zwyczajna - Daucus carota.





Jest jeszcze dziurawiec zwyczajny - Hypericum perforatum.





Otio jedno z typowych, standardowych ogrodzeń w tej okolicy.



Przy pewnej monotonii ogrodzeń moją uwagę przyciągnęło to w którym wykorzystano lokalne kamienie.



W tym kamieniu w wapieniu z trasowego, twardego dna morskiego powstała rynna erozyjna. W nich zgromadziły się krynoidy.



Tutaj typuję ślady po kanałach. Wapienie były, jak to się określa fachowym językiem zbioturbowane.





Oto powierzchnia cienkowarstwowego wapienia falistego.



I jeszcze kamień ze szczątkami liliowców, koralowców oraz muszli.



A po prawej stronie drogi cały czas ciągnie się standardowe, betonowe ogrodzenie.



Dla odmiany po lewej stronie drogi trafił się ligustr pospolity - Ligustrum vulgare.





I tak osiągnąłem skrzyżowanie z ulicą Obrońców Poczty Gdańskiej.



Idąc nią zwracam uwagę na powszechnie spotykany w mieście bluszcz pospolity - Hedera helix.





To był orzech włoski - Juglans regia.



Tutaj były niezłe postrzyżyny.



Tego powojnika - Clematis w tym stadium nie odważę się nazwać.





Była też dzikawa, ozdobna, teraz owocująca róża - Rosa.





Na wysokości Domu Pomocy Społecznej zauważam brzozę brodawkowata - Betula pendula.



Pod nią na poboczu drogi trafił się wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare.



Jest też bylica piołun - Artemisia absynthium.





Oto kolejny bukszpan - Buxus sempervirens ocalony przed azjatycka ćmą.



Oto zapewne ostatnie kwiatki lobularii nadmorskiej - Lobularia maritima.





Oto irga pozioma - Cotoneaster horizontalis.



Star mijam skrzyżowanie z ulica Ks. Stojałowskiego. Jestem już prawie w centrum.



Domy w tej okolicy czekają na lepszych od siebie następców.



W sąsiedztwie przystanku autobusowego od kilku lat można oglądać coś takiego.



Oto budynek, który powstał na miejscu po ściętym, prawie pomnikowym dębie szypułkowym - Quercus robur.



Tak teraz wygląda spalona rudera.



Tyle zostało z drewnianego domu przy ulicy Św. Barbary.





I na zakończenie akcent botaniczny. Oto mlecz zwyczajny - Sonchus oleraceus.