Idąc dalej wypatrzyłem ciekawe siedlisko, które wykształciło się na powalonym świerku pospolitym - Picea abies. Gwiazdą sezonu jest tutaj ostrożeń błotny - Cirsium palustre. Uczyniłem go bohaterem długiej sesji zdjęciowej.















Tak wyglądał pobliski las.



Gnam dalej





Teraz z boku zauważam większy płat brzozy brodawkowatej - Betula pendula.



Gnam dalej.



Na poboczu drogi zauważam młode świerki pospolite - Picea abies.



Następnie trafiła się nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis. Ciągle kwitnie.





Kolejne przyspieszenie. Nuda botaniczna.





I tak dotarłem do linii przesyłowej pod którą rządzi trzęślica modra - Molinia caerulea.



Na południe od niej rządzi brzoza brodawkowata - Betula pendula.







Od drogi oddziela ją krzewiasty ekoton.



Jest także kolejna, jedna z ostatnich w sezonie nawłoć kanadyjska - Solidago canadensis.





Zbliżam się do cywilizacji. Oto kolejny łan jak mniemam uczepu amerykańskiego - Bidens melanocarpus.



Oto łan owocującej nawłoci kanadyjskiej - Solidago canadensis.



Kolejne przyspieszenie.





Pojawia się asfalt.





Osiągam pień martwej brzozy zjadanej przez hubiaka pospolitego - Fomes fomentarius.



Gnam dalej.



Osiągam miejsce upamiętnienia najbardziej tragicznego wydarzenia II Wojny Światowej na tym terenie.









Osiągam Jeziorki.





Zanim poszedłem na przystanek autobusowy zauważyłem jeszcze trzmielinę brodawkowatą - Euonymus europaea.