W dalszym ciągu zwiedzamy muzeum. Oto słynny szkielet z Pollington.





Teraz inna szczypta archeologii.



Potem sceny z historii wojskowości.











Oto żołnierska współczesność.



Ponownie zerkamy na coś z archeologii.





A tak się tutaj prezentuje przyrodę. To bardzo stary, klasyczny styl eksponowania. Żadnych multimediów.

















Teraz zapewne jeden z rarytasów, unikatów, czyli bajeranckie krzesło lub tron.



I ponownie część przyrodnicza. Tutaj w odróżnieniu od Chrzanowa ekspozycje się przenikają.



Zerkamy na klatkę schodową.



Na dole znajduje się ekspozycja pokazująca sposób pozyskiwania torfu.



Tak wygląda piętro. Potem dowiedzieliśmy się, że jest za duże i dlatego nie może służyć zwiedzającym. Zbyt daleko jest do jedynek drogi ewakuacyjnej. znaczy się i w tym kraju obowiązuje zasada - durne prawo, ale prawo.







Na razie spokojnie oglądamy lokalne wyroby.













Jesteśmy ponownie na dole.



Pożegnalne pstryknięcie przedstawia Misia Paddingtona.

Wychodzimy na ulicę. Ta jeżyna sprawia wrażenie gatunku Rubus parviflorus.







Zbliżamy się do końca ulicy Checquer Rd.



Po drodze zwracamy uwagę na obecność podagrycznika pospolitego - Aegopodium podagraria.





Idąc dalej mijamy budynki urzędów. Obiekt z kopułami to przyszłe muzeum.





Oto kolejna budowla przy Wood St.





Teraz dość szybko doszliśmy do końca tej ulicy, następnie odbiliśmy w Cleveland St po czym weszliśmy w górę ulicy Hall Gate. Teraz mijamy restaurację.



Oto kolejne fragmenty tej ulicy.









Ponownie zerkamy na przyszłe muzeum.



Odbijamy w lewo.







Wkraczamy w ulicę South Parade. Tutaj zauważam sporo platana klonolistnego - Platanus x acerifolia.







(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 23.sierpnia.2019)