Teraz wędruję na trawersie łuku ulicy Stefana Żeromskiego. Jest to północno-wschodnia część drzewostanu porastającego parowy. W drzewostanie dominuje olsza czarna - Alnus glutinosa.
Jednocześnie znajduję się w osi lewobrzeżnego dopływu cieku odwadniającego dolinę. Tutaj jest on suchy.
Runo tworzy turzyca drżączkowata - Carex brizoides.
Zbliżam się do krawędzi lasu. Tereny pokryte ściółką są bardziej wilgotne.
Oto zbliżenie ściółki. Widać jej podwyższoną wilgotność.
Zerkam w głąb lasu.
Natrafiam na stanowisko "Kultury Dulowskiej". Zieleń to podagrycznik pospolity - Aegopodium podagraria.
Trafił się mech, zbyt suchy aby móc typować gatunek.
Oto widok głębszej części doliny.
Oto ścieżka prowadząca na skraj lasu.
Oto zbliżenie trzech pni olszy czarnej - Alnus glutinosa.
I nagle w suchym dotychczas cieku znajduję wodę. Znaczy się źródło blisko.
W lesie kwitnie czeremcha zwyczajna - Padus avium.
W cieku wpuszczonym w kanał wciąż jest woda.
Widoczna skarpa oznacza poziomicę 320 m. n.p.m.
Oto ciek z wodą.
Oto las a następnie kolejny odcinek cieku.
Teraz widać samotny głóg - Crataegus.
Ciek jest bardzo zasobny w wodę, ale boczna dolna jest sucha.
Teraz wędruję w górę suchej doliny.
W tej okolicy w drzewostanie pojawia się klon jawor - Acer pseudoplatanus.
Zbliżam się do źródła tego cieku skoro widać wodę.
W otaczającym drzewostanie dominuje olsza czarna - Alnus glutinosa.
Woda w cieku wciąż jest.
I tak dotarłem w części północnej przeciętej przez linie przesyłową.
Teraz dolina cieku jest sucha. Poza tym widać zabudowania Dulowej.