Oto ostatnia część fotoreportażu z tego dnia. Tradycyjnie jeśli tylko jest to możliwe wszędzie sprawdzamy lokalne kościoły i cmentarze. Tedy zajechaliśmy, na początku spojrzeliśmy na dwa jesiony wyniosłe - Fraxinus excelsior i gromadzące się nad nami chmury.



Teraz idziemy w stronę kościoła.







Przechodząc przez urządzoną zieleń mijamy kosodrzewinę - Pinus mugo.



Mijamy sosnę czarną - Pinus nigra.



Przechodzimy obok kamiennego muru.



Mijamy wolno stojącą dzwonnicę.



Stajemy przed otwartym wejściem.





Zanim wejdziemy do środka podstawowa informacja zaczerpnięta z sieci. Kościół stanowi charakterystyczny przykład wczesnobarokowego budownictwa sakralnego z zachowanym cennym detalem kamieniarskim i wystrojem barokowo-rokokowym. Kościół Parafialny p.w. Św. Mikołaja jest przykładem kontynuacji tradycji warsztatowych muratorów, rodzimych budowniczych cechowych, prezentuje skromne cechy stylowe typowe dla wiejskich budowli sakralnych II połowy XVII w.
Na początku patrzymy pod nogi. To mieszanka współczesnych kamieni, w tym Marianny Zielonej.



Oto podstawowe wyposażenie wnętrza.







Oto pierwszy witraż.



Spoglądam ku górze.



Oto chrzcielnica. Kamieniem mogła by być tak zwana róża paczółtowska. Możliwa jest raczej różanka zelejowska.





Oto malowidło. Podejrzewam, że to jeden z cudów św. Mikołaja. Mam na myśli Praxis de nautis („Żeglarze”).



Teraz jesteśmy na chórze i spoglądamy na ołtarz główny.



Stąd lepiej widać witraże.









Jeszcze spojrzenie na motywy kwiatowe.



Oto figura Chrystusa cierniem koronowanego.



I na zakończeniu krótka historia.



Następnie szybko przemieściliśmy się na cmentarz.





Dominuje klasyka, znaczy się "blaty laminowane kuchenne".





Jest trochę staroci z drugiej połowy 20. wieku.





Oto pochówek z 1940 roku.





Oto kolejny przykład starego kamieniarstwa w zderzeniu ze współczesnością.



Wychodzimy, zwracając uwagę na kasztanowca zwyczajnego - Aesculus hipocastanum.





Opuszczając cmentarz mijamy klon jawor - Acer pseudoplatanus.





Na jego korze wyrasta tarczownica bruzdkowana - Parmelia sulcata.



Jest pustułka - Hypogymnia.



Jest obrost wzniesiony - Physcia adscendens.



Oto kolejna tarczownica bruzdkowana - Parmelia sulcata.



Zerkam teraz w koronę tego drzewa.



Kolejnym porostem zdaje się być mąklik otrebiasty - Pseudoevernia furfuracea.





Całość obrazu dopełnia Lecanora conizaeoides.



Oto ostatnie spojrzenie na okolicę Gorenic.



Wyprawę zakończyliśmy w Krążku, ale to już było.