W końcu zeszliśmy na dół. Pod nogami mamy skalistą platformę abrazyjną. Przed nami jakiś profil. Ta okolica zbudowana jest z wapieni jurajskich. To pogranicze Oksforu i Kimerytu. Dominuje Oksford. Sedymentacja skał miała miejsce około 157 milionów lat temu. To co na górze stanowi pozostałości moreny, czyli materiału przytarganego tutaj przez lodowce. A tam może być wszystko, jak to na geologicznym śmietniku, także prekambryjskiego.
Zatem jesteśmy na dole.



Platformę abrazyjną porastają brunatnice.



Jest także zielenica z rodzaju Enteromorpha.



Przy betonowej ścieżce leżał głaz. To skonsolidowany kawałek moreny.







Oto powierzchnia platformy abrazyjnej.



Ruszamy na wschód, znaczy się ku wierzchołkowi cypla.



Trwa odpływ. W kałuży trafiła się listownica - laminaria.



W skały są wczepione ślimaki z gatunku Patella vulgata.





Na platformie abrazyjnej zalegają stosy kamieni. Zapewne zostały tutaj ułożone ręką ludzką.





Wśród kamieni wypatrzyłem rodzaj piaskowca ze zlepieńcem muszlowym a w nim zauważyłem małża zbliżonego do rodzaju Pecten.







W wodzie zauważyłem brunatnicę z gatunku Pelvetia canaliculata.







Na skale wystąpił jaskrawy porost. To jaskrawiec - Caloplaca.



Idziemy dalej, póki jest ląd pod nogami.



Bardzo interesujące okazały się być wapienie z koralowcami. Zalicza się je do Oksfordu.











(wypowiedź edytowana przez Piotr_Grzegorzek 09.czerwca.2019)

Zbliżamy się do brzegu morza. Drogę zasłaniają nam leżące na platformie abrazyjnej głazy. Dominują te, które zawierają koralowce jurajskie.







Zawracamy. Cypel półwyspu ginie we mgle.



Oto platforma abrazyjna.



Część głazów porastają zielenice.





Zbliżając się do cypla mijamy kolejne skupisko głazów z koralowcami.





Trafiła się jeszcze brekcja z połamanych muszli i prawdopodobnie kości.







I jeszcze jedna porcja wapieni z koralowcami. Są bardzo malownicze.





I tak dotarliśmy do szczytu cypla półwyspu.



I wreszcie coś z botaniki. Oto dłuższa sesja zdjęciowa z warzuchą lekarską - Cochlearia officinalis.











Zawracamy. Powrót na szczyt był możliwy tylko wzdłuż południowej krawędzi.



Wapienie leżące tuż pod czwartorzędową gliną powinny reprezentować Kimeryd.



Na górze w czwartorzędowej formacji mamy taki ciekawy układ kamieni.





Mijamy kawałek skonsolidowanej moreny.



Ponownie przyglądamy się granicy czwartorzędu i jury.