Kontynuujemy naszą wędrówkę. W dalszym ciągu po stopami mamy Carr Naze. Tak to miejsce było zagospodarowane. To była rzymska wieża sygnałowa, rodzaj latarni morskiej.



Na skraju klifu znajduje się ostrzeżenie. Nie zaleca się wykonywania tutaj selfie.



Spoglądam pod nogi. Oto dość krępa babka lancetowata - Plantago lanceolata.



Następnie idzie mlecz zwyczajny - Sonchus oleraceus. Niezbyt typowy, ale skłaniam się ku temu gatunkowi.







Tuż obok, chociaż słabo to widać wyrastał mlecz kolczasty - Sonchus asper.



Teraz spoglądam na część klifu od strony północnej. Korzystam z zoomu. Widać tutaj na zasadzie blisko, coraz bliżej nurzyki zwyczajne oraz mewy srebrzyste.







Ruszamy dalej na wschód.



Mijam kolejne, kompaktowe mlecze. Sprawiają wrażenie zwyczajnych - Sonchus oleraceus.





Teraz trafiła się babka pierzasta - Plantago coronopus.



Jest także barszcz zwyczajny - Heracleum sphondylium.



Tutaj zdecydowanie stawiam na mlecz kolczasty - Sonchus asper.







Kolejny gatunek w długiej sesji zdjęciowej to barszcz zwyczajny - Heracleum sphondylium. 100% pewności brak, bo on taki krępy i kosmaty, znaczy się niezwyczajny, także poprzez barwę kwiatów.











I tak dotarliśmy do ścieżki prowadzącej w dół klifu.



Schodzimy.



Zerkamy na zachód. Mgła się podnosi, widać coraz więcej.



Schodzimy.

Schodząc w dół rozglądamy się po bokach. Oto skupisko owocującego narcyza. Wysoce prawdopodobny gatunek to Narcissus pseudonarcissus.



Kolejny dobry znajomy to dziewięćsił pospolity - Carlina vulgaris.



I ponownie kompaktowa marchew zwyczajna - Daucus carota. spaceruje po niej jakaś błonkówka. Zapewne coś z rośliniarek z pilarzowatych.









Zerkamy na prawo. Oto wieczornik damski - Hesperis matronalis.









Kolejna zdecydowana nowość to kolcolist - Ulex europaeus. U nas bywa niekiedy wysiewany w lasach na ziemiach zachodnich - tako rzecze Szafer.







Oto kolejne kępy barszczu zwyczajnego - Heracleum sphondylium.



Tego żółtka uznaję za jaskra bulwkowego - Ranunculus bulbosus.







Materiał, z którego zbudowany jest ten teren to osady kenozoicznej rzeki.



W znacznej części pokrywa go zielony dywan.



Jesteśmy już u podstawy klifu. Odsłaniają się tutaj jakieś wapienie.



W wapieniach znajdują się szczątki muszli, nierzadko bardzo dobrze zachowanych.





Teraz idziemy po skalistym dnie. Skały pokrywa zielenica z rodzaju Enteromorpha.





To co z góry wydawało się być czarne w rzeczywistości stanowi płaty morszczynu - Fucus spiralis