W dalszej części spaceru po ogrodzie sensorycznym zauważyłem pozostawiony na zimę rozmaryn - Rosmarinus. Zawsze byłem przekonany, że on powinien być uprawiany w zamkniętych pomieszczeniach.





Idziemy dalej.



Wchodzę w strefę obsadzoną powojnikiem tanguckim - Clematis tangutica.



Teraz po prostu owocuje.









Następnie rozglądamy się po otwartej przestrzeni.







Przyglądamy się gałązce sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.



Zmierzamy w kierunku zamarzniętego mokradła.





Przyglądamy się rachitycznej sośnie zwyczajnej - Pinus sylvestris.



Oto miejsce, gdzie są prezentowane tutejsze notozaury.





Idziemy teraz w kierunku drugiej, jeszcze nie zagospodarowanej niecki wyrobiska Sadowej Góry.







Stoimy pod kładką. widać jedno z odsłonięć skalnych.



Jesteśmy po drugiej stronie. Biegnie tędy odcinek asfaltowej drogi.

Teraz podejmujemy spacer w kierunku kładki nad nieckami kamieniołomu. Na początku mijamy zejściową nawłoć kanadyjską - Solidago canadensis.





Zaczynamy się wdrapywać na gorę. Nie było łatwo.







Oglądane latem kamienie z pierścieniami Liesseganga są teraz przykryte śniegiem.



Zerkamy w dół wschodniej niecki wyrobiska.





Jesteśmy na szczycie. Podziwiamy samotną brzozę brodawkowatą - Betula pendula.



Tak o tej porze roku wyglądają czyżnie.





Szybko pokonaliśmy kładkę. Teraz schodzimy w dół obchodząc od północy zachodnią nieckę, znaczy się Geosferę.



Po drodze mijamy oleśnika górskiego - Seseli libanotis.









Mijamy krzewy z pewnym udziałem ligustru pospolitego - Ligustrum vulgare. Krzew zachował zielone liście.





I tak stanęliśmy na głównej drodze łączącej miasto ze Szczakową.



Oto ostatnie widoki na trasie prowadzącej do miejsca postoju samochodu.