Kolejny odcinek to trasa oznaczona kolorem niebieskim. To po prostu zabudowa Balina.



Na razie jesteśmy w okolicy północno-zachodniego skraju Lasku Warpie. Idziemy otaczającą go drogą.





Zbliżamy się do skraju drzewostanu.



Zerkamy na warpie.





Znajdujemy kolejnego kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine.



Dopiero teraz ruszamy zdecydowanie na północ.





Idziemy przez zarośla z maliną właściwą - Rubus idaeus.







Zbliżając się do zabudowań przechodzimy pomiędzy zaroślami ze śliwą tarniną - Prunus spinosa oraz głogami - Crataegus.





Oto płat z orlicą pospolitą - Pteridium aquilinum.



Wchodzimy pomiędzy zabudowania.





Asfaltowa droga to ulica Marcina Kasprzaka.





Zbliżamy się teraz do miejsca, gdzie na północ od drogi znajduje się bardzo podmokła łąka, prawdopodobnie źródlisko.



Świadczy o tym między innymi obecność trzciny pospolitej - Phragmites australis.



Generalnie wygląda to tak. Z lewej strony widać orzech włoski - Juglans regia.



Nieco dalej ten gatunek tworzy bardziej zwarte zarośla.



Jest też uprawiane pole uprawne.



Na skraju drogi widać zdziczały ligustr pospolity - Ligustrum vulgare.



I tak wyszliśmy na ulicę Wyzwolenia.



W ogrodach królują iglaki.

Idziemy dalej.



Po drodze zwracam uwagę na domy w stanie zejściowym.







Zamieszkałe domy mieszkalne także tutaj są. Tutaj w ogródku uprawia się miskanta - Miscanthus.



Teraz mijamy skrzyżowanie z ulicą Głogowa.



Oto kolejny dom z niezbyt wysokiej jakości materiału.



Teraz nowy dom i urok polskiego węgla.



I jeszcze jeden dom z byle czego.



Przy drodze leżała kupa kamieni. Był tam między innymi wapień krynoidowy.







Teraz skręciliśmy w ulicę Urocza.





Jeszcze dwa obrazki z obszaru zabudowy.





Teraz trawersujemy okolicę wzgórza Wianek. Mamy piękne okoliczności przyrody.





Suszki i jaskrawy błękit nieba z delikatnymi chmurami to było to.





Osiągamy rozwidlenie polnych dróg.



Ruszamy powoli na szczyt.



Jest pięknie.







Tutaj swoje miejsce na ziemi znalazły głogi - Crataegus.



Zbliżamy się do szczytu.



Po drodze natrafiamy na okolicę zrytą przez dziki.