Carex hartmaniorum syn. C. hatmanii (Koopman 2018) jest jeden z pięciu gatunków z sekcji Racemosae (syn. Atratae) występujących w Polsce. Pozostałe to Carex buxbaumii, C. atrata, C. aterrima i C. parviflora. Trzy ostanie występują w górach, natomiast Carex buxbaumii jest rzadkim kalcyfilnym gatunkiem . Charakterystyczną cechą C. hartmaniorum jest szczytowy kłos , który w górnej części ma kwiaty żeńskie a w dolnej męskie. Wszystkie kłosy są walcowate, najniższa podsadka nie przewyższa kwiatostanu. Pomylić ją można z C. buxbaumii, która ma szczytowy kłos maczugowaty a naniższą podsadkę dłuższą od kwiatostanu. W moim regionie rośnie najczęściej w zbiorowiskach zmiennowilgotnych łąk i jest dość częstym gatunkiem.

Koopman J. 2018. Carex hartmaniorum A. Cajander, de gecorrigeerde naam voor Carex hartmanii Cajander (Cyperaceae). Gorteria 40: 40-41.
Siedlisko

Kwiatostany

Mam nadzieję, że ten wątek pociągniesz!?
Pozdrawiam
Andrzej

Carex disticha

Piękna sprawa. Takie rzeczy są potrzebne a nie jakieś badziewia z Hiszpanii czy Bułgarii!!!

Carex caryophyllea
Gatunek z sekcji Mitratae. W Polsce występuje 3 gatunki zaliczane do tej jednostki taksonomicznej oprócz turzycy wiosennej to: Carex depressa subsp. transsilvanica oraz C. umbrosa. Carex caryophyllea w moim regionie rośnie w murawach na zboczach dolin rzecznych, wałach przeciwpowodziowych i skrajach lasów rzadziej na łąkach.

Carex ericetorum
Gatunek z sekcji Acrocystis. W Polsce występuje 5 gatunków zaliczanych do tej jednostki taksonomicznej. Oprócz turzycy wiosennej są to: Carex globularis, C. tomentosa, C. montana i C. pilulifera. Carex ericetorum w moim regionie rośnie w lasach sosnowych i na wrzosowiskach.





Porównanie od lewej: Carex ericetorum, C. pilulifera i C. caryophyllea.

Cieszę się, że będziemy mogli sobie przyswoić chociaż cząstkę wiedzy o turzycach. Na pewno autor tego edukacyjnego wątku (myślę, że nie tylko on) nam ją przybliży :)

Carex riparia

Carex acutiformis





Porównanie języczków C. riparia i C.acutiformis.

Carex vulpina

Carex otrubae

Porównanie Carex vulpina i Carex otrubae


(wypowiedź edytowana przez koberek 24.lutego.2019)

Bardzo ładne zdjęcia z cechami charakterystycznymi. Dzięki Piotrze za tą robotę.

Porównanie pęcherzyków, od lewej: C.diandra, C.apropinqata i C.paniculata.

Carex diandra

Sekcja Ammoglochin.
W Polsce występuje siedem gatunków turzyc należących do sekcji Ammoglochin. Są to: Carex arenaria, C. brizoides, C. colchica, C. curvata, C. praecox, C. pseudobrizoides i C. repens. Charakteryzują się one znacznym podobieństwem morfologicznym i zmiennością wewnątrzgatunkową, co utrudnia ich identyfikację oraz jest przyczyną różnych ujęć taksonomicznych w europejskich florach. Przypuszcza się, że niektóre taksony (C. colchica, C. curvata, C. pseudobrizoides i C. repens) są pochodzenia hybrydowego.

KOBIERSKI P., RYŚ R. 2018b. Materiały do poznania rozmieszczenia turzyc z sekcji Ammoglochin w południowo-zachodniej części województwa lubuskiego Przegląd Przyrodniczy 29, 3: 3-20. XXIX, 3 (2018): 3-20.

Carex colchica syn. C. ligerica




(wypowiedź edytowana przez koberek 24.lutego.2019)

Carex pseudobrizoides

SUPER wątek :-)

Carex arenaria

Porównanie Carex praecox (góra) i Carex curvata (dół).

Carex brizoides

Sekcja Ceratocystis.
W Polsce występuje pięć gatunków zaliczanych do tej sekcji. Są to: Carex demissa, C. flava, C. hostiana, C. lepidocarpa i C. viridula. Gatunki są trudne do identyfikacji.
Carex demissa

Carex flava

Carex viridula

Porównanie kwiatostanów, od lewej: Carex viridula, Carex demissa i Carex flava.

Sekcja Phaestoglochin.
W Polsce występuje pięć gatunków:Carex pairae, C. muricata, C. spicata, C. leersii i C. divulsa. Mam zdjęcia tylko jednego z nich.

Carex spicata

Carex flacca

Carex panicea

Carex lasiocarpa

Ja bym proponował aby dla każdego gatunku utworzyć odrębny wątek. Zrobi nam się atlas bis. To będzie tak jak z mszakami Jarka Makowskiego, ale mimo wszystko będzie łatwiej szukać tego co potrzeba.

Carex echinata

Carex pallescens

Carex vesicaria

Świetne , kierunek wytyczony oby tylko inni brali przykład.

Carex cespitosa

Carex appropinquata

Turzyce z sekcji Phaestoglochin. W Polsce występuje 6 gatunków:
Carex divulsa
Carex leersii
Carex muricata
Carex otomana
Carex pairae
Carex spicata

Więcej na temat nomenklatury, taksonomii i dystrybucji w artykułach:
Kaplan Z., Danihelka J., Štěpánková J., Ekrt L., Chrtek J., Zázvorka J., Grulich V., Řepka R., Prančl J., Ducháček M., Kúr P., Šumberová K., Brůna J. 2016. Distributions of vascular plants in the Czech Republic. Part 2. Preslia 88: 229–322.
Koopman J., Więcław H. 2017. The section Phaestoglochin (Carex, Cyperaceae) in the Netherlands. Gorteria 39: 79–87.
Molina A., Acedo C., Llamas F. 2008a. Taxonomy and New Taxa in Eurasian Carex (Section Phaestoglochin), Cyperaceae. Systematic Botany 33 (2): 237–250.
Molina A., Acedo C., Llamas F. 2008b. Taxonomy and new taxa of the Carex divulsa aggregate in Eurasia (section Phaestoglochin, Cyperaceae). Botanical Journal of the Linnean Society 156: 385 – 409.

W południowo-zachodniej części województwa lubuskiego znaleźliśmy dotychczas 4 gatunki: Carex leersii, Carex muricata, Carex pairae i Carex spicata


Carex leersii


Carex muricata


Carex pairae


Carex spicata

Z publikacji Jacoba Koopmana wynika, że dotychczasowa nazwa tej turzycy (Carex hartmanii) powinna zostać zastąpiona przez Carex hartmaniorum A. Cajander. Tym samym obaj panowie, ojciec Carl Johan Hartman i jego syn Carl, zostaliby jednakowo uhonorowani. Zdaje się, że na The Plant List jeszcze nie zmieniono nazwy gatunku, ale nowa nazwa figuruje np. na Plants of The World online.

A w Carex Europaea Jacoba Koopmana też można ujrzeć kilka zdjęć Piotra. Świetne są Twoje materiały edukacyjne Piotrze.

(wypowiedź edytowana przez jmakowski 13.marca.2021)

Carex buekii

Miałem okazję obserwować ten rzadki gatunek nad Odrą w pobliżu Krosna Odrzańskiego, a Piotr wyjaśnił mi na miejscu najważniejsze cechy charakterystyczne tej turzycy.

Przy okazji. Dla tych, którzy chcą rozpocząć przygodę z rozpoznawaniem krajowych turzyc, wydawnictwo MULTICO przygotowało „Atlas turzyc z kluczami do oznaczania gatunków”. Wprawdzie opisano szczegółowo tylko 71 gatunków turzyc, w tym wszystkie taksony pospolite oraz wiele rzadziej spotykane, to jednak, jak pisze w recenzji prof. Stanisław Kłosowski „jest to pierwsza praca dotycząca turzyc, która spełnia nie tylko rolę atlasu i klucza do oznaczania, ale jednocześnie stanowi kompendium wiedzy o krajowych gatunkach tych roślin”.

Poza tym ma twardą okładkę i jest porządnie zszyta, można więc wrzucić ją do plecaka i już w terenie spróbować poprawnie oznaczyć gatunek turzycy.

"Atlas turzyc..." ze wszech miar oczekiwana i potrzebna publikacja :-)

Carex distans