Idziemy dalej z biegiem ścieku noszącego dumną nazwę Bolina.





Po drodze natrafiamy na jeden z dopływów niewątpliwie wzbogacających go w ładunek zanieczyszczeń biologicznych.



Dalej bez większych zmian.



Oddalamy się od ścieku. Ścieżka wiedzie skrajem skarpy.





Spoglądam w zarośla.



Są mchy. Prawdopodobnie to tylko bardzo opity krótkosz szorstki - Brachytecium rutabulum.







Jest zejściowy sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum.





Są paprocie. Tutaj wydaje mi się, że to wietlica - Athyrium.





Kolejny gatunek to nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.

W dalszym etapie naszej wędrówki natrafiamy na ciek, który prowadzi naturalną karbońską wodę bogatą w związki żelaza. Bolina jest rozcieńczana.









Wchodzę w kolejne zarośla z udziałem dzikiego bzu czarnego - Sambucus nigra.



Oplata je kolczurka klapowana - Echinocystis lobata.







Jestem w drzewostanie przylegającym do głównej drogi.



Tutaj znajduję Arabidopsis halleri porażony przez Albugo candida.





Drogę już widać.



Teraz zwracam uwagę na chorego glistnika jaskółcze ziele - Chelidonium majus.



Poraża go mączniak - Erysiphe macleayae. Ostatnio widujemy się bardzo często.







Idę teraz w stronę przystanku.



Na trawersie hipermarketu przekonuję się, że Polska to dziki kraj, skoro dziki są nawet tutaj.





(wypowiedź edytowana przez Piotr_Grzegorzek 19.lutego.2019)