To jest sprawozdanie z kolejnej wycieczki w towarzystwie mojej córki, która na chwilę wróciła zza małej wody. Tak określam Wielką Brytanię. Zwiedzamy jaworznicką Geosferę. Wchodzimy na jej teren.







O tej porze roku wiele ciekawych odsłonięć zasłania bujna zieleń.



Dochodzimy do pierwszej kupy kamieni.



Tutaj zwracam uwagę na wapienie faliste z okresu bardzo bujnego życia w ówczesnym, triasowym morzu.





Zerkam na chwilę w głąb kamieniołomu.



I jeszcze dwa kamienie. Tutaj widzimy płaszczyznę oddzielności i ślady po kolejnych falach spływającego błota, które potem zamieniło się w skałę.



Kolejny kamień, typowy wapień falisty stoi na sztorc. Sfotografowałem go tak jak mi się wydawało, kiedy następowała sedymentacja osadu. Znaczy się spąg jest na dole zdjęcia, chociaż równie dobrze mogło być zupełnie odwrotnie.



Teraz stoimy na podeście. Stąd widać lej krasowy.



Glob na dole pokazuje wygląd Ziemi z okresu powstawania materiału na te skały.



Kolejne dwa obiekty pokazują historię górnictwa.





Idziemy dalej. Mijamy skupisko krzewów. Między innymi wyrasta tam kalina koralowa - Viburnum opulus.





(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 02.stycznia.2019)

Idziemy dalej, kierując się ku południowej krawędzi wyrobiska.



Odnajdujemy pierwsze odsłonięcie tutejszych megaripplemarków. Jak widać w osadzie, zanim przybrał obecną postać kwitło bujne życie, skoro znajdujemy w nim to, co elegancko zwiemy niestrawionymi resztkami pokarmu.







Idziemy dalej.



Teraz korzystamy z pewnej rampy. Wychodzimy na górę, aby rozejrzeć się po okolicy.





Przy okazji zauważam, że balustrada, wykonana zapewne z drewna sosnowego jest zjadana przez niszczycę płotową - Gloeophyllum sepiarium.





Zerkamy na dół. jak widać poskramianie przyrody jest tutaj niekończącą się historią.



W tym miejscu owocował głóg - Crataegus. Sądząc po liściach może to być mieszaniec głogu jednoszyjkowego - Crataegus monogyna oraz dwuszyjkowego - Crataegus laevigata.



Jesteśmy na dole, gnamy dalej.





Osiągamy kolejne megaripplemarki. Te osłonięto oszklonym daszkiem i nieco się spiekły.



Te znajdują się poza daszkiem, ale także ulegają zniszczeniu. Nie dało się przewidzieć, że odsłonięcie formacji przyspieszy jej degradację.



Idziemy dalej. Oto tablica opowiadająca o tutejszych motylach.



(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 02.stycznia.2019)

Idziemy dalej, kierując się ku centralnej części tego wyrobiska.





Tutaj wykonano pewną aranżację z wykorzystaniem dolnośląskiego serpentynitu antygorytowego. Dwa położone tutaj kamienie uczyniłem bohaterami dłuższej sesji zdjęciowej.













Teraz wchodzimy do ciennika, gdzie na kilku tablicach pokazano historię Ziemi od współczesności do momentu jej powstania. Historię ignoruję. Moją uwagę w tym momencie przyciągnął powojnik tangucki - Clematis tangutica.









Oto kolejny bardzo ciekawy powojnik - Clematis. Możliwe, że jest to odmiana 'Purpurea Plena Elegants'.









Powojnik pnący - Clematis vitalba także znajduje się tutaj.