Wróciliśmy do miejsca, gdzie stały nasze samochody. Nie sposób było nie zauważyć, że pozyskuje się tutaj dary lasu. Tabliczka nas nie przeraziła.



Pod nieobecność drwali poszliśmy w las.





Zaraz na poboczu pomiędzy składowanym drewnem trafił się owocujący kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.



Poza tym jest tutaj sadziec konopiasty - Eupatorium cannabinum.



Przeszliśmy pomiędzy sągami. Oto okolica z której las został "zniknięty".



Na skraju poręby wyrasta pięciornik kurze ziele - Potentilla erecta.





Zbliżamy się do miejsca, gdzie zachowała się ściana lasu. Wzdłuż drogi po jej lewej stronie pozostawiono kilkanaście młodych brzóz brodawkowatych - Betula pendula.



Tutaj mamy spontaniczny desant sosny zwyczajnej - Pinus sylvestris.



Koniec poręby jest blisko.



Na skraju lasu pojawia się wrzos zwyczajny - Calluna vulgaris.



Bywają również opony.



Oto kolejny kruszczyk - Epipactis w stanie zejściowym.



I ponownie wrzos zwyczajny - Calluna vulgaris.





Osiągamy kres poręby. Jak widać trwa etap przejściowy pomiędzy stadium była las - będzie las.



Wchodzimy w istniejący drzewostan, kierując się ku północy.



W runie lasu dominuje borówka czarna - Vaccinium myrtillus. bór jest bardzo świeży jak na las gospodarczy.





Sporadycznie pojawia się buk pospolity - Fagus sylvatica.



Osiągamy skraj lasu.



Zerkamy na zalesioną porębę.



Wychodzimy na drogę. Zerkamy za siebie.



Zerkamy przed siebie. Zawracamy, kierując się na zachód.



Po drodze, po obu jej stronach mijamy bardzo sterane życiem, chociaż stosunkowo młode buki pospolite.







Przyspieszamy. Jak widać poręba ma kształt trójkąta.



Las po drugiej stronie drogi jest borem raczej świeżym.



Wkraczamy pomiędzy sągi drewna.



Ostatni botaniczny akcent z tej okolicy to wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare. Występuje na tle maliny właściwej - Rubus idaeus.