Jesteśmy wciąż pod formacją. Spoglądamy w dół. Bór jest bardzo blisko. Kamienie w buczynie leżą zgodnie z układem warstw.



Ponownie zerkamy w górę. Jak widać jest tutaj sporo okazałych buków pospolitych - Fagus sylvatica.



W drodze do nich mijam bodziszek cuchnący - Geranium robertianum.



Drzewo na górze, po lewej stronie poprzedniego zdjęcia jest tak jakby księgowane. Nosi numer 727.



Zerkam w jego koronę trzymając aparat blisko pnia.





Oto kolejne spore kamienie oderwane od tytułowych skałek.





Oto kamień uwięziony pod korzeniami buka pospolitego - Fagus sylvatica. Ten akurat położył się na boku.



Odchodzimy od skałek. Wkraczamy w strefę ekotonu.









Gnamy przez bór, który sprawia wrażenie prawie świeżego.









Dominuje tutaj klasyczna sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Oto kolejna osobliwie ukształtowana sosna zwyczajna - Pinus sylvestris.



Jako urozmaicenie w drzewostanie pojawiają się siewki dębu szypułkowego - Quercus robur.



Ładne mchy reprezentuje widłoząb - Dicranum polysetum.



Kolejna osobliwość to stara sosna zwyczajna - Pinus sylvestris opleciona przez młodą.



W runie lasu wśród krzewinek bywa tutaj pomocnik baldaszkowy - Chimaphila umbellata.



Był też malutki poziewnik miękkowłosy - Galeopsis pubescens.



Idziemy teraz skrajem lasu wzdłuż drogi. Wracamy do samochodów.





Teoretycznie jest to rów przeciwpożarowy.



Z roślin kwiatowych zauważyłem dzwonek okrągłolistny - Campanula rotundifolia.





I to by było na tyle w tej okolicy. To w dalszym ciągu jest rów przeciwpożarowy.