Kolejny etap naszego objazdu to tytułowe źródła rzeki, jednej z Zielonych Pereł Trzebini. Stoimy na skraju drogi do Olkusza.



Wchodzimy do lasu.



Jesteśmy, mówiąc pejoratywnie, w borze prawie świeżym.





Skupiska krzewów, w tym przebarwionej czeremchy amerykańskiej - Padus serotina nie dają podstawy do uznania tego zbiorowiska za bór mieszany.



Docieramy do łuku głównej drogi, zaraz ruszymy na wprost.



W zaroślach rządzi pęcherznica kalinolistna - Physocarpus opulifolius.



Ścieżka się zwęża.



Przed krawędzią doliny w drzewostanie pojawia się lipa drobnolistna.



Schodzimy w dół.



Zerkamy w górę rzeki. Widać wodę. Widać bujną zieleń. To bardzo dobra wiadomość.



Idziemy w górę doliny wybierając prawy brzeg.



W korycie rzeki niezmiennie, odkąd ją poznałem rządzi wietlica samicza - Athyrium filix-femina.







Inne gatunki także tutaj są, ale paproć rządzi.





Odchodzimy nieco od brzegu.



Docieramy do miejsca, gdzie woda była podczas akcji PTTK - Spotkania u źródeł rzek. Tutaj znowu rządzi wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Powyżej dolina jest jeszcze bardziej zdziczała.



Idąc dalej, po drodze natrafiliśmy na widłoząb - Dicranum polysetum.



I ponownie nadwodne królestwo wietlicy samiczej - Athyrium filix-femina.



Zbliżam się do miejsca z którego rzeka wypływała w 2002 roku. Po drodze mijam powaloną brzozę brodawkowatą - Betula pendula.





Dalej w górę koryta to już tylko "dolina suchej wody". Częściowo blokują ją powalone drzewa.





Tutaj także występuje widłoząb - Dicranum polysetum.



Oto kolejny widok "doliny suchej wody". Tutaj woda ostatnio płynęła w latach 70. ubiegłego wieku.



Zawracamy, podziwiamy głębię doliny rzeki.



Szczytowe partie wydmy porasta bór bardziej świeży niż ten, przez który szliśmy na początku.



Sporadycznie trafia się tutaj lipa drobnolistna - Tilia cordata.



I znowu widok na głębię doliny.



Oto kolejna partia lasu nieco bardziej zagęszczonego domieszką lipy drobnolistnej - Tilia cordata.





Jest także buk pospolity - Fagus sylvatica oraz czeremcha amerykańska - Padus serotina.



Teraz doszliśmy drogi przecinającej ten las w osi południe - północ. Przekroczyliśmy ją, idziemy dalej. Widoki takie jak wszędzie.







W kolejnym odcinku udamy się do wielkiego źródliska.