To jest jeden w wielu tegorocznych fotoreportaży powstałych przy okazji weryfikacji atrakcji turystycznych byłego powiatu chrzanowskiego. Do tego miejsca dociera się od granicy Dulowej i Karniowic przemieszczając się ulicami Świętego Floriana, Parku Jurajskiego, Św. Krzyża. Docieramy na skraj kompleksu leśnego.
Przed wejściem do lasu zauważam płat koniczyny łąkowej - Trifolium pratense porażonej przez mączniaka - Microsphaera trifolii.
Wchodzimy do lasu. Trakt sprawia wrażenie dawno nie używanego.
W gęstych zaroślach wzrok przyciąga dziki bez koralowy - Sambucus racemosa porażony przez mączniaka - Erysiphe vanbruntiana.
Dalej na ścieżce zalegają pozostałości po wyrębie.
Wychodzę na skraj lasu, zerkam na południowy-zachód. Najdalej na linii horyzontu widać pasmo wzgórz w Chrzanowie z Żelatową i Zbójnikiem w roli głównej.
Minimalna zmiana kąta widzenia. Teraz po prawej stronie kadru wyłania się rezerwat Ostra Góra.
Ponownie jesteśmy na ścieżce.
Teraz zerkamy na brzozę brodawkowatą - Betula pendula.
Docieramy na skraj buczyny. Tutaj ścieżka wyraźnie staje się bardziej strona. To ta chwila w której powinniśmy zejść do lasu odbijając w prawo.
Widać formację martwicy karniowickiej.
Oto ona z bardzo bliska. Tu nie zaszły większe zmiany.
Idziemy w kierunku głównego odsłonięcia przechodząc obok buka pospolitego - Fagus sylvatica z charakterystycznymi odrostami u nasady pnia.
Ściana głównej odkrywki - były kamieniołom - wciąż jest czysta.
Ciągle można oglądać fragment ze śladami łodyg roślin z ówczesnych szuwarów.
Na ścianie wyrobiska osiedliła się wietlica samicza - Athyrium filix-femina oraz szczawik zajęczy - Oxalis acetosella.
I jeszcze dwa fragmenty skały. Pierwsza o budowie zrostkowej, druga o budowie laminowanej.
Oto ostatnie spojrzenie na krawędź wyrobiska.
Ruszamy w dół. Cały czas przemieszczamy się przez buczynę.
Bliżej dna doliny w drzewostanie pojawiła się olsza czarna - Alnus glutinosa.