Tego dnia postanowiłem sprawdzić czy w tytułowej okolicy pośrodku lasu wciąż stoi pomnik partyzantów, żołnierzy dzisiaj wyklętych. Oto mapa przedstawiająca trasę tego spaceru. Całość dokumentacji jest podzielona na cztery odcinki.



Na początku odcinek oznaczony kolorem żółtym. Wysiadam na przystanku, zerkam na południe.



Przyglądam się charakterystycznej kapliczce.



Skręcam w prawo. Jak widać jest to okolica bardzo przemysłowa.





Na początku drogi trafiła się wierzba biała - Salix alba.





Idę dalej. Osiągam pierwszy zielony teren, na którym dokumentuję dwa gatunki.



Dominuje wrotycz pospolity - Tanacetum vulgare.





Jest chaber austriacki - Centaurea phrygia.





Tuż przed wejściem do lasu rośnie okazała wierzba krucha - Salix fragilis.



W jej cieniu usadowił się klon zwyczajny - Acer platanoides.



Jeszcze raz spoglądam na skupisko wierzby kruchej - Salix fragilis.



Wchodząc do lasu mijam obsypaną kwiatami lipę drobnolistną - Tilia cordata.





Drogę ocienia jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.





Zdecydowanie obumarły tutejsze topole holenderskie - Populus x canadensis "Marylandica".





W pobliżu zauważyłem topolę białą - Populus alba.



Wchodzę do lasu. Mijamy martwe drzewa.





Tutaj na poboczu drogi na krwawnicy pospolitej - Lythrum salicaria przebywał trzmiel gajowy.





Gnam dalej.



W tej partii drzewostanu dominuje dąb czerwony - Quercus rubra.



Jest i drugi amerykański, zielony najeźdźca. To czeremcha amerykańska - Padus serotina.



Gatunki rodzime reprezentuje lipa drobnolistna - Tilia cordata.



Gnamy dalej.



Na rozwidleniu dróg znajduje się tablica informująca o trasie do biegania.



W tej okolicy na skraju drogi fotografuję orlicę pospolitą - Pteridium aquilinum agg.



Generalnie odbijam w lewo. Las jest w typie boru bardzo mieszanego ze względu na spory udział gatunków obcego pochodzenia.



Tutaj wypatrzyłem owocującą czeremchę amerykańską - Padus serotina.





Idę dalej.



Teraz na skraju lasu zauważam pierwszego kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine.



Nieco dalej napotykam kolejny płat lasu z dębem czerwonym - Quercus rubra. Drzewa są tak jakby pielęgnowane.





Kończę ten odcinek osiągając pierwszy maksymalny zakręt tej drogi.