W dalszym ciągi znajdujemy się w południowej części tytułowego lasku. Oto kolejny osobnik wiązu górskiego - Ulmus glabra.



Trafił się jeszcze jaśminowiec - Philadelphus sp. sp.



Oto widok ogólny lasu.



Jesteśmy teraz w partii drzewostanu z dominującą topolą holenderską - Populus x canadensis "Marylandica".



Pomiędzy jej opadłymi liśćmi wyrasta niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Oto kolejna partia lasu z dominującym wiązem górskim - Ulmus glabra.





Tutaj wkraczają inne drzewa.



Ponownie mijamy topole - Populus. Liście są zbyt wysoko, aby domyślać się gatunku.



W runie lasu pojawia się pokrzywa zwyczajna - Urtica dioica.



Jest też kuklik pospolity - Geum urbanum.



Oto przytulia czepna - Galium aparine. Tak mi się teraz wydaje, bo typowałem jeszcze przytulię bagienną - Galium palustre.



Idziemy dalej. Oto nerecznica samcza - Dryopteris filix-mas.



Oto jakiś głóg - Crataegus.



Oto kolejny, typowy liść wiązu górskiego - Ulmus glabra.



Z gatunków obcych jest tutaj jeszcze dąb czerwony - Quercus rubra.



Teraz oglądamy powalony, omszały pień topoli - Populus.





Teraz oglądamy pniak po olszy czarnej - Alnus glutinosa. Otaczają go opadłe liście topoli holenderskiej - Populus x canadensis "Marylandica oraz topoli Maksymowicza - Populus maximowiczii.



Oto sponiewierana przez konsumentów czeremcha zwyczajna - Padus avium. Zbliżamy się do partii łęgowej.



Jest tutaj także jarząb pospolity - Sorbus aucuparia.



Na jej liściu przebywał ślimak z rodzaju szklarka.



Schodzimy teraz do suchego obniżenia. Tutaj łęg zdecydowanie przegrywa.



Mijamy miejsce aktywności lokalnych osiłków.





Jest także malowidło nadrzewne.



Oto kolejna powalona topola - Populus. Te drzewa wyraźnie dożyły swoich dni.



Na tym pniu wyrasta hubiak pospolity - Fomes fomentarius.



Przekraczamy powaloną topolę - Populus. Zbliżamy się do ostatniego w tej okolicy stawu.





W drodze do wody mijamy inne drzewa w tym klon zwyczajny - Acer platanoides.



Była tam też młoda paproć, być może nerecznica krótkoostna - Dryopteris carthusiana.



A w miejscu, gdzie do niedawna była woda stwierdziliśmy ślad po działalności dzików.