To jest zdecydowany finał tegorocznych wizyt w tytułowym miejscu. Oczywiście jeszcze trochę czasu do końca roku pozostało, zatem wszystko się zdarzyć może. Na razie kończę pierwszy spacer podczas promocji odtworzonej przyrodniczej ścieżki dydaktycznej. Ciągle znajdujemy się blisko wschodniego wyrobiska.



Kolejna tablica prezentuje rośliny runa, oczywiście nie wszystkie gatunki, bo jest to niemożliwe.



Następnie przemieszczamy się w stronę kolistego wyrobiska.



Tutaj opowiadamy sobie o węglu kamiennym, który jest czarnym złotem śląskiej ziemi.



Teraz zmierzamy na dół, po drodze mijamy planszę z ptakami. Nad nami szumią klony zwyczajne - Acer platanoides.





Po dłuższej przerwie regeneracyjnej powracamy na szlak. Teraz pomiędzy pierwszą a drugą tablicą skupiłem się grzybach zjadających brzozę brodawkowata - Betula pendula. Zaczynamy od białoporka brzozowego - Piptoporus betulinus.



Druga była gmatwica chropowata - Daedaleopsis confragosa.



Trzecim gatunkiem jest hubiak pospolity - Fomes fomentarius.



Nieco dalej zwróciłem uwagę na klon jawor - Acer pseudoplatanus po ataku szkodników.



W okolicy przystanku bioróżnorodność dokumentuję martwe drewno w stanie daleko posuniętego rozkładu.





Kolejny punkt pstrykania to przystanek ekoton. Tutaj zauważyłem jakąś skórzastą "tapetę" na czeremsze amerykańskiej - Padus serotina.



Oto gałązka tego drzewa.



W tym rejonie na skraju lasu widzimy od lewej jeszcze zieloną wierzbę iwę - Salix caprea oraz już czerwieniejącą czeremchę amerykańską - Padus serotina.



Przechodzimy skrajem ekotonu.



Kolejny plan zdjęciowy to miejsce zwane szkołą. W tej okolicy wciąż rządzi brzoza brodawkowata - Betula pendula.





Kolejny plan zdjęciowy to gęstwina przy wschodnim skraju lasu w partii szczytowej.



Tutaj na powalonej topoli kanadyjskiej - Populus x canadensis widać liczne owocniki lakownicy spłaszczonej - Ganoderma applanatum.



Jest jeszcze czeremcha amerykańska porażona przez mączniaka - Podosphaera tridactyla.



Teraz stoimy na brzegu wielkiego wyrobiska przy wschodnim skraju lasu. Oto porosty na pniu drzewa. Niestety, zapomniałem jaki to gatunek, więc na tym poprzestanę.



Na dnie wielkiego wyrobiska, na pniu czeremchy amerykańskiej - Padus serotina wyrósł żółciak siarkowy - Laetiporus sulphureus.





Oto dno wyrobiska, widać miejsce piknikowe.



Tutaj po raz drugi przyglądam się kawałkowi Skandynawii.





W miejscu piknikowym na drewnie liściastym wyrastał niebieskawy białak. To zapewne Postia subcaesia.



Był tam jeszcze żurawiec falisty - Atrichum undulatum.



Ostatnie zdjęcie przedstawia jedną z robinii akacjowych - Robinia pseudoacacia rosnących na obrzeżu tego wyrobiska.