Poruszamy się w dalszym ciągu w kierunku północnym rozglądając się po zaroślach pomiędzy drogą a skrajem kamieniołomu. Chwilowo roślin chronionych brak.
Wkrótce natrafiamy na buławnika mieczolistnego - Cepahalanthera longifolia.
Teraz penetrujemy takie chaszcze.
Zauważamy klinopodium pospolite - Clinopodium vulgare.
Zauważamy dzwonek brzoskwiniolistny - Campanula perficifolia. To gatunki raczej pospolite, trywialne.
Wskaźnikiem podwyższonej wilgotności podłoża są kolejne dwa gatunki. Oto karbieniec pospolity - Lycopus europaeus.
Oto mięta długolistna - Mentha longifolia.
Gatunkiem, który trzyma się wilgotnego podłoża, ale nie zawsze, jest rzepik pospolity - Agrimonia eupatoria.
Idziemy dalej. Ilość gatunków chronionych zdecydowanie się zmniejsza. Jednocześnie oddalamy się od krawędzi wyrobiska.
Wchodzimy w zwartą buczynę. To teren położony przy NE stokach Łysej Góry. Powoli skręcamy ku krawędzi wyrobiska.
Wreszcie natrafiamy na pierwsze już zapewne przekwitnięte kruszczyki szerokolistne - Epipactis helleborine.
Gatunki ciekawe, ale nie chronione reprezentuje starzec Fuchsa - Senecio ovatus.
W lesie lokalnie pojawiają się niewielkie podmokłe obniżenia.
Konsekwentnie podążamy ku krawędzi kamieniołomu.
Teraz w runie lasu pojawia się więcej niecierpka pospolitego - Impatiens noli-tangere. Wbrew nazwie to gatunek obecnie rzadki, związany w podwyższoną wilgotnością podłoża.
Oto ta młaka z bogatą roślinnością adekwatną dla takiego siedliska. To nie jest przypadkowa kałuża.
Mijamy to wilgotne obniżenie. Idziemy dalej.
Pod dłuższej przerwie znajdujemy roślinę chronioną. Jest nią buławnik mieczolistny - Cephalanthera longifolia.
Zaczynamy penetrować skraj lasu w okolicy krawędzi kamieniołomu, tam gdzie Łysa Góra styka się z Czerwoną Górą.
Zerkamy w drugą stronę. Penetrujemy to miejsce bardzo dokładnie, ponieważ to tutaj w 2017 roku wystąpił storczyk oznaczony teraz jako kruszczyk połabski - Epipactis albescens.
Na początku natrafiamy na już owocującego kruszczyka szerokolistnego - Epipactis helleborine. To dowód na to, że wybór właściwej pory do prowadzenia rzetelnej inwentaryzacji flory roślin tego rodzaju ma duże znaczenie.
Jest tutaj także niezbyt rzadka paproć, nerecznica szerokolistna - Dryopteris dilatata.
Oto kolejny, owocujący kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine. Tym razem pokazujemy współrzędne miejsca znalezienia rośliny.
Oto kolejny, kwitnący, trywialny kruszczyk szerokolistny - Epipactis hellegorine.
I jeszcze jeden okaz o zielonkawych kwiatach z ostrą warżką. Niestety to nie był pożądany kruszczyk połabski - Epipactis albescens tylko kolejny trywialny kruszczyk szerokolistny - Epipactis helleborine.
I jeszcze jeden, już przekwitnięty okaz tego gatunku.
Na zakończenie trzeciej z pięciu części tego serialu spójrzmy trywialną paproć. To nerecznica szerokolistna - Dryopteris dilatata. Ostatnie zdjęcie jest nieostre, ale widać pewne charakterystyczne dla tego gatunku cechy łuski z ogonka liściowego.