Penetrując las ponownie znaleźliśmy się nad wyrobiskiem wcinającym się w stok południowy. Oto kolejna próba sfotografowania karbońskich piaskowców.





Zerkamy w głąb wyrobiska. Zaczynamy schodzić w dół jego lewą krawędzią.



Po drodze natrafiamy na instalację z kategorii nasi tu byli.



Idziemy dalej.







Są partie rozmywane. Ktoś nieudolnie maskuje je gałęziami.



Dochodzimy do końca wyrobiska.



Idąc dalej odbijamy w lewo. Na drodze leży sporo opadłych liści kasztanowca zwyczajnego. Po prostu szrotówek kasztanowcowiaczek atakuje.





Patrzymy w górę. Na drzewie jeszcze utrzymują się zielone liście.



Idziemy dalej.



Na skraju drogi leży kolejny karboński piaskowiec.



Teraz mijamy kałużę.



Zerkając pomiędzy drzewa zauważamy wrośniaka - Trametes oraz tęgoskóra - Scleroderma.





Drogę na wschód zamyka nam ogrodzenie.



Odbijamy na północ zbliżając się do ogrodzenia.





Na ogrodzeniu znajduje się manifestacja lokalnego patriotyzmu.



Osiągnęliśmy południowy kraniec ulicy Wiśniowa. Ponownie zagłębiamy się w las obchodząc od wschodu i północy wschodnie wyrobisko.







Zerkam w dół. Podziwiamy paprocie uderzone słońcem.



Gnamy w dół.



Osiągamy charakterystyczne, koliste wyrobisko.



Na jego skraju rośnie buk zwyczajny - Fagus sylvatica.



W tej okolicy bardzo aktywni są ekstremalni rowerzyści.



Oto inny punkt widzenia na to wyrobisko.



Przechodzimy przez nie przyglądając się odsłoniętym tu i ówdzie piaskowcom karbońskim.









Zbiegając z dół zauważamy okazałą lakownicę spłaszczoną - Ganoderma applanatum.





W dolnej części drogi mijamy powalone, pozbawione kory drzewo.



Osiągamy parking przy cmentarzu. I to by było na tyle w temacie gromadzenia materiałów do opracowania tablic dla przyrodniczej ścieżki dydaktycznej po Górze Hugona.



Tego samego dnia zaliczyliśmy jeszcze staw Foryśka, ale o tym co tam zobaczyłem opowiem po dłuższej przerwie.