Jesteśmy przy zachodnim skraju lasu, tam, gdzie będzie ustawiona tablica opowiadająca o bioróżnorodności. Osią spinającą jej narrację jest powalona ale wciąż żywa wierzba krucha - Salix fragilis. W końcu powstanie tutaj zagajnik.





Powierzchnia pnia jest siedliskiem dla mchów i porostów.



Porost oznaczyłem jako chrobotek strzępiasty - Cladonia fimmbriata.





Mchów się nie tykałem.



Na drugim pniu tego drzewa rozwija się czyreń ogniowy - Phellinus igniarius.



I jeszcze jedno ujęcie chrobotka strzępiastego - Cladonia fimbriata. Kulka to owocnik rulika - Lycogala epidendrum.



Trzeci, najbardziej martwy fragment tego drzewa posiada zapewne najbogatsze życie wewnętrzne.



Idziemy teraz z zachodu na wschód wzdłuż północnego skraju lasu. Na początku wyrobisko z olszynką. w tej okolicy w runie lasu rządzi niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Zerkamy w głąb wyrobiska. Lokalnie rządzi tutaj brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Jednakże najważniejsza jest olsza czarna - Alnus glutinosa.



Z paprotników dominuje wietlica samicza - Athyrium filix-femina.



Z drzew liściastych pojawia się jeszcze jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.



Przy wschodnim skraju wyrobiska, przy granicy z cmentarzem zalega sporo martwego drewna topolowego. Żywi ono lakownicę spłaszczoną - Ganoderma applanatum. Uczyniłem ją bohaterką dłuższej sesji zdjęciowej.









Kolejna dłuższa sesja zdjęciowa pokazuje, że tam na górze naprawdę jest cmentarz. Spokojnie, to tylko jedno z wielu stanowisk kultury świętochłowickiej.













Teraz zerkamy w górę. Oto olszynka jako taka.



Oto liście olszy czarnej - Alnus glutinosa.



Odchodzimy. Oto dominujący w runie lasu niecierpek drobnokwiatowy - Impatiens parviflora.



Są także płaty z dominującą wietlicą samicza - Athyrium filix-femina.



Opuszczamy wyrobisko przy jego zachodnim skraju.



Skręcamy w stronę ulicy Wiśniowej. W drzewostanie zauważamy klon jawor w odmianie purpurowej - Acer pseudoplatanus. Zapewne jego nasiona zaleciały tutaj z drzewa rosnącego na pobliskim cmentarzu.





Teraz bardzo szybko gnamy na górę wykorzystując ścieżkę biegnącą wzdłuż wschodniej krawędzi wzniesienia. W drzewostanie dominuje tutaj klon zwyczajny - Acer platanoides.







Bliżej szczytu zerkając w górę zauważamy jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.