To była druga wyprawa do lasu na tytułowej Górze. Teraz startujemy z południowego krańca ulicy Wiśniowej. Na razie wchodzimy do lasu.



Po kilkunastu metrach natrafiliśmy na powaloną topolę - Populus.





Wchodzimy w gęstwinę pokonując ścieżkę biegnącą południowo-zachodnim skrajem lasu.





Drzewostan tworzy między innymi klon jawor - Acer pseudoplatanus.



Idziemy przez dzikie ostępy.





Przy skraju lasu niedaleko zabudowań rządzi brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Jest tam jeszcze sporo dębu czerwonego - Quercus rubra.



Oto rozwidlona brzoza brodawkowata - Betula pendula.



Wszelako dąb czerwony - Quercus rubra rządzi. Jest go tutaj znacznie więcej niż na stoku północnym.







Na martwym drewnie trafił się rulik - Lycogala epidendrum.



Mijamy topolę - Populus.



Wchodzimy w płat z olszą czarną - Alnus glutinosa.





Ta topola jest kanadyjska - Populus x canadensis.



Idziemy dalej. Mijamy jesion wyniosły - Fraxinus excelsior.



Wchodzimy w kolejny płat dość wysokich dębów czerwonych - Quercus rubra.





Następnie przechodzimy w cień jesionów wyniosłych - Fraxinus excelsior.





Z gatunków obcego pochodzenia trafił się kasztanowiec zwyczajny - Aesculus hippocastanum.



Następnie natrafiliśmy na jak się później okazało pierwsze w tej okolicy spore stanowisko kultury świętochłowickiej.



Idziemy dalej. Pewne artefakty z tego co było widać powyżej skrywają się za zieloną zasłoną.





Oto czeremcha zwyczajna - Padus avium.



Oto nagromadzenie kolejnych artefaktów kultury świętochłowickiej.







Na chwilę odrywamy wzrok ku górze.



Zerkamy pod nogi. Znajdujemy tutaj wiąz górski - Ulmus glabra.





I tak osiągnęliśmy południowy skraj lasu.



(wypowiedź edytowana przez piotr_grzegorzek 27.września.2018)