Trwają starania o doprowadzenie zbiorowisk roślinnych tytułowej Łysej Góry do stanu zgodnego z nazwą. Póki co jeszcze to się nie stało. Dlatego wraz z mieszkańcami usiłuję przeszkadzać, wykonując między innymi taką dokumentację. Dlatego informację z tej tablicy można spokojnie uznać za nieaktualną, a nawet wprowadzającą w błąd potencjalnych mieszkańców tej wsi.
Póki co tak wygląda południowy, jeszcze leśny odcinek drogi łączącej Siedlec z Dębnikiem.
Idziemy na północ. Zerkam na prawo.
Po niezbyt długich poszukiwaniach na poboczu drogi znajduję buławnika wielkokwiatowego - Cephalanthera damasonium. To prawdopodobnie ostatni okaz z populacji obserwowanej tutaj w czerwcu 2013 roku.
Teraz zerkam w głąb lasu. Tutaj po prawej stronie drogi znajduje się niezbyt wysoka skarpa.
Są także mchy. W tym wypadku typuję płożymerzyka pokrewnego - Plagiomnium affine.
Z tego co mi wiadomo, docelowo mają tutaj znaleźć się tylko takie pniaki.
I tak dotarliśmy do miejsca, gdzie po lewej stronie kadru skrywa się wyrobisko po kamieniołomie Piaskowa Góra.
Drzewa porastające krawędź tego wyrobiska wciąż rosną.
Ruszamy na wschód. Widać skutek trwającej wycinki. Droga prowadzi ku kamieniołomowi.
W tej okolicy teren jest dość wilgotny. Znaleźliśmy tutaj niecierpka pospolitego - Impatiens parviflora. Teraz to nie jest gatunek godny swojej polskiej nazwy.
Idziemy wciąż na wschód, przechodzimy skrajem poręby.
Tutaj las jest bardziej gęsty.
Kilkadziesiąt metrów od krawędzi kamieniołomu znajduje się niewielki zbiornik z ustabilizowanym ekosystemem. Zapewne jest trwały. Dominuje rzęsa drobna- Lemna minor. Jest między innymi karbieniec pospolity - Lycopus europaeus.
W oparciu o to zdjęcie przypuszczam, że zasila go teraz słabo wydajne lokalne źródło. A poza tym jest tutaj paproć, wietlica samicza - Athyrium filix-femina.
Ciągle podążamy na wschód. Buczyna jest tutaj jeszcze dość gęsta.
Odbijamy na południe. Po lewej stronie zza drzew widać nieckę wyrobiska kamieniołomu.
A poza tym zaczynają się pokazywać kruszczyki - Epipactis.
Trafił się też bardziej gęsty las.
Tutaj w cieniu drzew rozwijają się młode buki pospolite - Fagus sylvatica.
Lokalnie większe skupiska tworzy wietlica samicza - Athyrium filix-femina.
Zaczynają się pojawiać kolejne kruszczyki - Epipactis.
Trafił się jeszcze owocujący miodownik melisowaty - Melittis melissophyllum.
Podnoszę wzrok, zerkam w głąb lasu. Ciąg dalszy nastąpi. To tylko pierwsza część tryptyku.
Niecierpek pospolity na Mazowszu to nigdy pospolity nie był,znam dwa stanowiska,niebawem pewno tylko jedno,dziś w między setkami niecierpka drobnokwiatowego znalazłem tylko jedną sztukę pospolitego
Dla odmiany w moich stronach rodzinnych, Wyżyna Śląska, Płaskowyż Rybnicki, był to gatunek godny swojej nazwy. Na obszarze mojego obecnego działania musiał to być gatunek także godny swojej nazwy, skoro zdarza mi się obecnie spotykać jego zwarte populacje.